My Forbidden Love ( A playgirl Love Story )
by: zhutemrose
Ayoko na..
ayoko na talaga..
dati, hindi ako nagseseryoso.
ginagawa ko lang laro ang love.
lahat ng naging boyfriends ko niloko ko..
wala sa vocabulary ko ang salitang "stick to one."
pero nang makilala ko siya, bigla nalang nagbago ang lahat.
hindi naman siya gwapo..
hindi rin siya cute, hindi mo iisipin na mamahalin ko siya..
hindi siya ang tipo ko.
at higit sa lahat hindi ko siya gusto-.-
Ewan ko ba, basta ang alam ko gumising nalang ako isang araw inlove na ako sa kanya. Paulit ulit kong tinanong ang sarili ko at nag isip. Putcha! Hindi ako pwedeng mainlove.
II.
Nung na identify ko na yung true feelings ko, Ginawa ko ang lahat para iwasan siya. The way I deny my feelings, I feel too much pain. Dumating yung time inaccept ko yung nararamdaman ko. Inamin ko yung feelings ko sa kanya. Hindi niya inaccept yun, instead he wants to be friends, so I accept his decition without any pain. The days past, so fast. I feel there are a butterflies on my stomach every time na makikita ko siya. Para akong tanga na palaging nakadungaw sa bintana para lang makita siya. Dumating yung time na kinakatakutan ko..... Yung MASAKTAN ako. Ewan ko ba. Naging miserable ang buhay ko.
III
Mas dumoble at trumeple pa yung sakit nung malaman ko na taken na sya. Para akong tanga, hindi lang iyak ang ginawa ko, natulog din ako maghapon yung tipong walang gisingan. Pag nasa school naman ako feeling ko,walking dead ako. Nakikinig lang ako sa mga teacher ko at nakatingin ako habang pinapalipad ang utak ko. Ewan ko ba, ayokong magfocus, kahit na pinapalipad ko ang utak ko, alam ko parin yung mga sagot sa exam.
Hindi pa rin ako bumabagsak.
Minsan naisip ko, Ganto ba talaga ako katalino? Kahit hindi ako mag aral, papasa ako? Partida, broken hearted pa ako.
IV
Takenote, almost one year na sila. Almost one year na rin akong broken hearted, almost one year na rin akong walking dead. Almost one year na rin akong miserable. Almost na rin na hate ko ang birthday ko. And almost one year na rin akong mukang tanga. Aminado ako, may naging bf ako, habang brokenhearted ako. The one who stoll my first kiss, hug, memorable date and dance, na sana sa taong mahal ko ibibigay. No choice ako e, kailangan ko ipagsigawan na hindi ako nag iisa.
V.
I broke his heart without any words, kagaya ng ginawasa akin taong mahal ko. Pinipilit kong umiyak, ngunit wala akong maramdaman. Patunay lang na hindi ko mahal ang taong pinalit ko sa taong mahal ko. Dumating yung time na hindi ko na kaya. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Parang gusto ko nang mamatay. Ngunit bigla nlang may nagflashback sa isip ko. Naisip ko nalang na hindi pa ako pwedeng mamatay, maraming malulungkot. Lalo na ang parents ko.
VI.
Natulog ako buong araw yung tipong walang gisingan. Naramdaman ko nalang na umiiyak na pala ako habang natutulog. Ang sakit, sobrang bigat sa pakiramdam. Ilang araw akong senti. Wala akong ibang ginawa, kundi paliparin ang utak ko. Dumating yung time na I need to accept the fact. Ayoko siyang mawala,kailangan kong tanggapin ang lahat. Dun ko narealize na katangahan na pala ang ginagawa ko.
VII.
I accept all his little things, I need to be patient, i need to accept all the consequence, even if , it is too hard. Ayos lang kahit hindi nya na ako mahalin. Ang mahalaga, wag siyang mawala sa akin. I NEED TO ACCEPT ALL THE PAINS.
