Femke's POV
Na ongeveer 10 minuten te hebben gelopen naast mijn fiets, begint Joëlle al weer te zeuren over de tijd die we nog moeten lopen. "We zijn er bijna!" antwoord ik boven het geluid van de auto's uit. Ik zie haar opgelucht zuchten. Ik geef haar een speelse duw en al snel loopt dat uit tot een kleine vecht partij. Mensen kijken ons raar aan maar we letten er niet op. Na een tijdje realiseren we dat dit helemaal geen zin heeft en lopen we lachend naar mijn huis waar we alle tassen in een hoek gooien en neer ploffen op de bank
JE LEEST
The Australian Grand Prix
FanfictionFemke en Joëlle zijn super goede vriendinnen en echte die-hard formule één fans. Op een dag zijn ze weer eens aan het praten over formule één en besluiten ze om met hun opgespaarde geld naar de grand prix van Australië te gaan. Tsja en dan slaan hun...
