İkinci kısmı da yazmak istiyorum ama kurguyu unuttum gibi bir şey oldu, şimdilik bu dursun burada, ilham gelirse devam ederim.
______
"Neden sadece 1 dolar?" diye sordu oradan geçmekte olan bir genç.
Sadece 1 dolar için insanlar neden tanımadığı birisi ile bir şeylerini paylaşmalıydı ki, en azından daha cezbedici bir fiyat sunulmalıydı ona göre.
Daesung, bulduğu bir karton parçasına 'Bana hikayeni anlat, sana 1 dolar vereceğim.' yazıp, insanların onu görebileceği bir kaldırıma oturup beklemeye başlamıştı. Birkaç gündür yapmış olduğu gibi. Oturduğu yerde bağdaş kurmuştu. Kolları da arkasına doğru uzanırken elleri yerden destek almasını sağlıyordu. Gözlerini kapatıp kafasını da geriye doğru atmıştı. Kendisine yöneltilen soru doğrulasını sağladı.
"Fazla zengin değilim." Omuzlarını silkerken basitçe yanıtladı Daesung. "Anlatacak güzel bir hikayem var, sen olsaydın ne kadar verirdin?"
Genç, Daesung'a bir deliye bakar gibi baktıktan sonra çekip gitti.
Daesung bu gibi durumlarla daha önce de birkaç kere karşılaşmış olsa da her seferinde bir parça da olsa üzülmeden edemiyordu. Sadece hatırlayabileceği bir şeyler olsun istiyordu.
Anlatılan yaşanmışlıklara daha fazla ücret mi ödemeliydi yoksa sana 1 dolar vereceğim yazısını ortadan kaldırıp tamamen sohbet amaçlı mı orada bulunmalıydı karar veremiyordu.
Daesung bunları düşünürken duyduğu ses kafasını kaldırmasını sağladı.
"Bu yaşlı adamın anlatacaklarının 1 dolara değeceğini düşünüyorsan şuraya oturacağım." Eliyle Daesung'ın karşısını göstererek konuştu yaşlı adam.
Karşısındaki bedenin boş bir hayatı yaşarken yaşlanmadığını düşündü Daesung o an, anlatacak bir şeyleri mutlaka olmalıydı. İyi ya da kötü ama dinlemeye değer şeyler.
"1 dolarım ve ben hazırız." Gülümseyerek yanıtladı Daesung.
Yaşlı adam karşısına otururken istemsizce mahcup hissetti kendisini Daesung, öylece yere oturması rahatsız etmişti onu. Kendisinin de aynı şekilde yerde oturduğunu düşünerek bir nebze de olsa rahatlamaya çalıştı.
"Sana gençliğimden bu yana yaşamış olduğum her şeyi anlatacağım evlat, en ince ayrıntısına kadar. O 1 doları tamamen hak etmem gerekiyor."
Daesung duyduklarıyla afallamıştı. Tamam, bir şeyler dinlemek hoşuna gidiyordu ama koca bir ömrü nasıl sıkılmadan dinlerdi? Hem de en ince ayrıntısına kadar. Ayrıca 1 dolar meselesi de bu kadar ciddiye alınmamalıydı.
Tam karşısında oturan yaşlı adama bu konuyu bu kadar ciddiye almaması gerektiğini söylemeyi düşünüyorken kendisini memnun bir ifadeyle izleyen yaşlı adama takıldı gözleri.
Yaşlı adam karşısında kıvranan genci izlerken ilginç bir ses çıkararak güldü. "Sadece şakaydı evlat, her an altına yapacakmışsın gibi kıvranıp durma karşımda."
Daesung içten bir gülümseme sunarken kesinlikle güzel şeyler duyacağına emindi. Henüz hiçbir şey anlatmamış olmasına rağmen karşısındaki adama ilgiyle bakıyordu.
"Ne hakkında konuşacağız?" Sordu Daesung.
"Oğlum," dedi yaşlı adam. "Oğlum hakkında konuşmak istiyorum." Gözlerinde muazzam bir hüzün vardı.
Öyle ki, Daesung bile o hüznü hissetmiş, birazdan anlatılacaklar için kendisini şimdiden hazırlamaya çalışmıştı.
"Oğlunuz, nerede şimdi?"
