Real love.

8.

Voordat dit hoofdstuk begint, wil ik even mijn excuses aanbieden voor het feit dat dit deel er pas laat is gekomen. Ik had namelijk bijna geen tijd om te schrijven. Dit is wel een lang hoofdstuk, dus ik hoop dat jullie het leuk vinden! <3

-Mitchie -

Ik loop naar mijn kamer.

Justin en ik zijn vrienden! Yes!

We hebben het net goedgemaakt, en we zijn nu vrienden.

Alleen; ik heb gelogen. Ja, gelogen. We zijn net vrienden, en dan lieg ik al?!

Toen hij vroeg naar mijn studie, over dat ik nog mijn studie als mode ontwerpster deed, heb ik gelogen.

Ik ben er namelijk mee gestopt.

Het was een stomme studie, zei Max.

De laatste tijd doe ik bijna alles wat Max wil, of zegt.

Eerst begon heel onschuldig. Als we naar de bioscoop gingen, bepaalde hij bijvoorbeeld de film.

Maar nu bepaald hij zelf met wie ik omga!

En dus ook, welke studie ik doe.

Hij wil samenwonen, dus daarom moet ik een goede baan hebben, zegt hij. Hij wil niet veel werken, dus hij vindt dat ik dat dan maar moet doen. Met mode ontwerpen verdien je geen geld, zegt hij.

Het liefste zou ik doorgaan met mijn studie, want het is mijn droom om mode ontwerpster te worden.

'En nu, de nieuwe collectie van Mitchie.'
Alle modellen lopen één voor één de catwalk op. Met, jawel, míjn kleding.
Mijn zelf ontworpen kleding.

Aan het einde van de modeshow kom ik zelf de catwalk op, en krijg ik een fantastische modeprijs. Ik bedank allerlei mensen.

Er wordt op de deur geklopt.
Meteen ben ik uit mijn dromen.

'Ja?' Roep ik.

'Mag ik binnen komen?' Ik hoor de stem van Justin.

'Ja.'

De deur gaat open. Justin komt binnenlopen.

'Justin, ik moet je wat zeggen,' begin ik.
Zal ik alles opbiechten? Van Max enzo. En dag ik eigenlijk nog wat voor Justin voel.

'Ik ook,' hij gaat op de stoel zitten. 'Begin jij maar.'

Ik schud mijn hoofd. 'Nee, begin jij maar.'

'Nee, jij.'

'Nee. Jij.'

'Oké, dan begin ik wel,' zeggen we allebei tegelijk.
We lachen.

'Begin jij maar,' zeg ik uiteindelijk.

'Nou, toen ik hier net was, zag ik jou en Max. Ik was meteen jaloers, want ik kwam hier voor jou. Ik had spijt van wat ik had gezegd, en dacht dat ik je zo kon verassen. Maar toen ik zag dat je al verkering had met Max, was ik jaloers.
Ik heb toen met Nina gepraat. Ze zei dat je Max waarschijnlijk helemaal niet leuk vindt, maar dat alleen maar denkt omdat ik je had gekwetst.
Toen hadden we afgesproken dat we nep verkering zouden nemen, om te kijken of jij jaloers werd. Heel stom, ik weet het.
Maar toen ben ik dus écht verliefd op Nina geworden.'

Ik verslik me bijna.
Ik wou eigenlijk weer met Justin verkering nemen, maar nu ik hoor dat hij al met Nina heeft.

Ik sta op, en loop naar het raam.
Ik staar naar buiten.
Ik probeer niet te huilen, maar er prikt toch een traan doorheen.
Justin zag het waarschijnlijk, want jij komt naast me staan, en pakt mijn hand vast.
Ik laat gelijk los.

Wat denkt hij wel?!
Hebben we het net goed gemaakt, biecht hij opeens op, dat hij me jaloers wou maken, en dat hij dus nu echt wat voor Nina voelt.

'Sorry,' fluistert hij. 'Je was toch klaar met me.'

Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Nina had gelijk. Ik vind Max helemaal niet leuk. Van hem moet ik stoppen met mijn studie.' Ik plof op bed.

'Wat zeg je? Wat denkt die Max wel! Je moet het met hem uitmaken, Mitch. Anders doe ik het,' zegt hij.

'Nee! Dan wordt hij boos. Laat nou maar.'
Hij gaat het echt niet voor mij uitmaken, hoor. Eerst een beetje mij jaloers lopen maken, en daarna het per se willen uitmaken? Waarom wil hij dat eigenlijk? Misschien wilt hij wel dat ik écht jaloers wordt. Dat hij en Nina hand in hand lopen, en ik als single een beetje naar dat verliefde stel kan gaan kijken, zeker. Mooi niet.

Ik sta op.

'We hebben wel genoeg gepraat. Dag Justin.'

'Mitchie, wacht nou. Welke studie wilt hij dat je gaat doen?'

'Hoezo? Dat gaat je niks aan. Ik ben moe, doei,' ik open de deur.

'Nee. Ik wil het weten.' Hij gaat op het bed zitten.

'Nee, Justin. Ga weg!' Schreeuw ik.

Joyce komt de kamer ingelopen.

'Gaat alles goed?' Vraagt ze.

'Prima,' antwoord Justin. 'We hadden een fijn gesprek.'

Ik kijk hem boos aan. Hoe durft hij.

'Helemaal niet! Joyce, zeg dat hij weg moet gaan.'

Joyce zucht. 'Wat een gezelligheid weer. Nou, Justin, kom mee,' ze loopt de kamer uit. Hij loopt achter haar aan. Ik gooi de deur dicht.
Ik ga op het bed liggen, en zucht.