The Bridge

Prologue

Go Raven!!!
Wooh!! I love you guys!
Mirko please marry me!!
Drake be mine!!
Ahhh! Xander you rock!
Apollo ang galing mo!

It's not like you to say sorry
I was waiting on a different story
this time I'm mistaken
for having your heart worth breaking
And I've been wrong
I've been down
been to the bottom of every bottle
This five words in my hand scream
"are we having fun yet"~

yeah yeah yeah no no
yeah yeah yeah no no~

As the song ends mas lalong nag sigawan ang mga nanunuod. They were all screaming for one last song. But sadly we're not in the mood.

Bumaba na kami sa stage at nag lapitan ang mga tao sa amin. May nag papasign, may iba naman na ang gusto ay pictures. I look around to see if she watch us perform. I know that she's not into band, but maybe. Inilibot ko ang paningin ko sa mga taong nakapaligid sa amin pero bigo ako. Kahit anino nya hindi ko makita.

"Dude tara na". Tawag sa akin ni Apollo among us sya yung tipo na hindi mahilig sa tao.

Pasimple kaming tumakas habang ang kambal ay naiwan kasama ang mga fans.

"Those girls are annoying. Sobrang sakit sa tenga." Sabi ni Apollo habang hinahawakan ang kanyang tenga.

"Get use to it bro. Its been a while pero hangang ngayon hindi ka parin sanay." natatawa kong sabi sa kanya

"I cant never get use to it". Kunot noo nyang wika.

Pag dating namin sa aming practice room pagod kaming umupo sa couch. Isinandal ko ang ang ulo ko at pumikit.

I wandered, kilala nya kaya ako, kami or even the band. I dont know. But her presence, it gives the energy that I need.

Napamulat ako ng mata nang narinig kong bumukas ang pintuan.

"Shit! Nandito na pala kayo! Bakit nyo kami iniwan".Pahayag ni Xander na bagong dating

"You left all the work to us". Singit naman ni Drake at pagod na umupo sa carpet

"Quite please I'm tired". Mahinang tugon ni Apollo habang nakahiga sa couch at nakatakip ang braso sa kanyang mga mata.

Words were hangging in Xander's lips. Balak pa sana nyang magsalita but he kept his words within him. We all know na pag si Apollo ang nagsalita. Ibang usapan. He's the leader after all.

Ipinikit kong muli ang aking mga mata. Every part of my body feel the exhaustion because of the preparation we made. Unti-unting bumigat ang talukap ng aking mga mata.

Naalimpungatan ako dahil sa nakadagan na mabigat na bagay sa mga hita ko. Dahan dahan kong iminulat ang aking mata. Mga paa pala ni Apollo ang nakaratay sa hita ko. Dahan dahan kong inialis ito. Inilibot ko ang aking mga mata sa buong silid. Drake is sleeping in the couch while Xander is in the folding bed.

Its 4:00 pm. Agad akong lumabas at nagtungo sa garden ng school. nagtago ako sa mga halaman at hinintay kong dumating si Natasha.

As usual. Umupo sya sa tulay habang nakalawit ang dalawang paa. Nag simula na rin syang magbasa. She seems so natural, so plain. An enigmatic princess though.

kinuha ko ang maliit na notebook sa bulsa ko at nagsimula na akong magsulat.

You're the red in my blue days
you're the moon in my dark night
you're the best in my best days
The only one that clear my vague mind
you may not no, I may not exist   in your world though. But baby there's one thing I know; is that  you're my blue fire, my own kind of blue fire.

Beep~

Natigil ang pagsusulat ko ng tumunog ang aking phone. It's a text from Apollo. Pinababalik nya na ako sa practice room. Kulang isang oras na pala akong nandidito. Itinago ko ang maliit na notebook na hawak ko. Tumayo na ako mula sa pagkaka upo sa damuhan. I glance at  Natasha for the last time before I go. I put my hand in my pocket at tuluyang umalis.

One day. I can find a way to your life. I promise.