Sanki beni duymuş gibi birkaç gün sonra yanıma geldin sevgilim. Bana çok bitkin göründüğümü söyleyip biraz kendime gelmemi söyledin. Suratın her zamanki gibi donuktu kalbin ise soğuk. Ne zaman dokunmaya çalışsam o soğukluk parmaklarımı dondurur ve elimi geri çekmek zorunda kalırdım zaten. Ama bu sefer bu soğukluk tüm vücuduna yayılmıştı. Bırak kalbine dokunmayı vücuduna dokunmama bile izin vermiyordun.
Kapıdan içeri bir adım atıp kapıyı kapattın ve doğrudan gözlerimin içine baktın. Titremiştim. Sonrasında ise kalbimin ritmik atışlarını sonlandıran o kelimeleri söyledin.
"Ben sıkıldım. Bitirelim artık."
YOU ARE READING
Tárvotur [KiKyun]
FanficSen, defterimin her sayfasını gözyaşlarımla ıslatmamın tek sebebisin. word series #2