İlk Aklıma Geldiği An

29 5 0
                                    

Bir ürperme geldi içime. Halamın öldüğünü hatırlamıştım. Kötü bir ölüm geçirmişti. Sıradan birşey değildi. Cinayet masası toplanmıştı. Cinayet sanıyorlardı. Ama ben öyle düşünmüyordum.

Halamın ölümü kimin elinden olduysa ondan rica ettiğini düşünüyordum. Çünkü birgün konuştuğumuzda bana ölüm hayallerini anlatmıştı. Bana nasıl ölmek istediğini harfi harfine anlatmıştı tabi ozaman lar ergenlik yaşlarımdaydım. 15 olabilirim heralde. Şimdi ise 22 yaşındayım. Bana şöyle söylemişti.

" Birisi kim olduğu çok önemli değil ama yakışıklı biri olursa iyi olur ama hiç acıma duygusu olmasın ışte beni oldurmeden bi gün önce alsin onunla güzel bi gün geçirelim mümkünse gece öldursun ve dolunay olsun tam karsima gecsin gozumun içine baka baka bıçağı yavaşça kalbimin üst tarafına saplasin ama kalbime gelmesin hemen olmiyim sonra o bıçağı yavaş yavaş kalbime indirsin kalbimi yarsin ve bunları yaparkende gözlerini bi kez bile gozlerimden ayirmasin"

Ben çok korkmuştum tabiki. İşte dediğim gibi tam anlamıyla bir cinayet olduğunu düşünmüyordum. Halamın hayali gibi bir cinayet olsaydı tam olarak emin olacaktım. Fakat emin değildim, sadece bir tahmindi. Bunları düşünürken bir kez daha ürperdim, baş komiser (cinayet brodan) Çağla diye seslenince. Benimle konuşmak istediğini söyledi peki dedim ve oturduk. Ben bu düşüncelerimi söylemekten çekiniyordum. Fakat cesaretimi toplayıp olan herşeyi anlattım. Baş komiser Orhan peki dedikten sonra yardımcısı Selim'e gidelim dedi.

3 gün geçmişti, katil bulunmuştu. Ve katilin anlattıklarına göre doğru düşünmüştüm. Halamın katiline ağırlaştırılmış müebbet vereceklerini düşünmemiştim ama öyle oldu.

Bir gece uyuyamıyorum. Bazen olur bana öyle. Halam'ı düşünüyorum yine. Öyle bir hayal'in peşinden neden gitti peki niye erkenden 40 yaşında gitti. Daha bekleyemez miydi? Acelesi neydi. İşte bu soruların cevabını bulamıyordum. Çok üzgün ve tırsak bir şekilde annemin yanına gittim ve usulca yanına yattım. 2 gün sonra annem yanımda olmayacaktı. İzinim bitmişti. İşimin başına geri dönecektim. Ben bir beyin cerrahı uzmanıyım. Tabi şuan ameliyat faln yapamıyorum, sevgili hocamın yanında eğitim görüyordum. Annem uyanmadı ama ben annemin yanında hiç korkmadım ve uyuyakaldım.

Ölüm Hayalim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin