Sensiz olmuyor

Medya g.kore

Selam ben pungchae 17 yaşındayım aslında benim babam koreli ve annem türk olduğu için iki adım var ama ben korece adımı kullanıyorum ikinci adım ise eylül olaylar şöle başladı:

O aralar 10 yaşındaydım ve yatağımda yatıyodum ve her küçük çocuk gibi masal bekliyodum yoksa uyuyamazdım gözlerim açık tavana bakarken birden kulağıma kapı çarpma sesi geldi ve belliydiki bu ses sokak kapısıydı çünkü metal çarptığından çok ses çıkmıştı birden bağırışlar yükselmişti kapı kapanınca
Nerde kaldın hani erken gelicektin dedi annem
İş yemeği biraz uzun sürdü diye  cevap verdi babam
O zaman neden içki kokuyosun ve bi dakika o gömleğindeki rujda ne diye kükredi annem
Tamam sabah konuşalım başım kütük gibi ağrıyo ve o iz meyve suyu dedi babam 
Yeter artık her zaman eve geç geliyosun ve üstün hep kız parfümü kokuyo git defol bu evden dedi annem
Ve annemin son laflarını duyunca birden yorganımı başıma çekerek ağlamaya başlamıştım ve o ara annem benim sesimi duyunca odama doğru yöneldi ve arkasını dönerek
İyi iş becerdin şimdi odaya gidiyorum ve geri çıktığımda burda olmanını dilerim
Ben sesleri duyunca yatağımdan çıkıp kapıyı açtım ve kapayın çenenizi dedim ve odama geri dönüp üstümü değiştirdim bavulumu çıkarıp içine bir kaç şey  depiştirdim ve hızla sokak kapısına yöneldim
Ne yaptığımı bilmiyodum annem ve babam bana bağırıyolardı ama onları umursaamdan koşuyodum sadece uzaklaşmak istiyordum bu küçücük yaşımda ne yaptığımı bilmeyerek teyzemgile ağlayarak girmiştim ve teyzemgile olayı anlatmıştım ve artık onlarda kalıcaktım

******
bu yaşımakadar teyzemde kalmıştım ve artık annem ve babam ayrılmıştı ve artık o pis kadın benim annem ve o şerefsizde babam değildi teyzemle koreye taşınmıştım ve yeni hayat  kurucaktım heycanlığım kadar da korkuyordum