Ateş

birinci bölüm

                                          birinci bölüm / başlangıç tarihi"23.07.2016"

Kural 1: İntihar etmek istiyorsanız..bir kere daha düşünün.

Ben Emily Martinez ama bana emy deyin ve belki inanmayacaksınız ama ben bir hayaletim evet evet yanlış okumadınız..Hayaletim.Tanrı tarafından cezalandırılan bir hayalet.

HAYALET..

Yaşadığım bütün acılardan kurtulmak istedim bir daha acı çekmemek istedim rafa kaldırılan bitmiş,kapağı tozlanmış eski bir kitap gibi unutulmak istedim.Unutuldum fakat yaşadığım acılar bitmedi intihar ettikten sonra acılarım daha fazla arttı hem ruhsal,hem fiziksel olarak.

etlerimin kemiklerimden ayrıldığını yavaşça yok olduklarını hissediyorum..

kemiklerim sızlıyor...canım yanıyor..derim yırtılıyor edeta..

yardım edin..

Tanrım affet beni.yalvarırım.

"üzgünüm. Hastayı kurtaramadık."

bu 3 kelime hayatımı bitirmişti. Aşık olduğum,yanlızlığıma kalabalık olan insanı kaybetmiştim,Eric Morris hayatımdan siktir olup gitmişti.Yine yalnız ve kimsesiz kalmıştım eric benim her saniyemde yanımda olmuştu bende onun yanında olucaktım.Bu yüzdende erkenden onun yanına gittim onunla aynı gün doğmuştuk ve aynı gün ölmüştük.Bence bu muhteşem bir şey.

" tarih:28.02.2013

Öncelikle şu konuya bir açıklık getirelim bu bir intihar mektubu değil.Bu pes edişimin mektubudur..

bir insan yaralanınca canı bilgisayar oyunlardaki gibi dolmuyor oyunda değiliz sonuçta öyle değil mi?siz bilirmisiniz durup durup ağlamak nedir?Ben çok iyi bilirim geceleri boş boş duvara bakıp bir anda istemsizce ağlamayı,güçlüymüş gibi davranıp güçsüz olmayı.

hayatımız bir tiyatrodan ibaret kimilerinin pedesi erkenden kimilerininki ise zamanı geldiğinde kapanır.perde kapanmadan yaşadığımız bütün herşey bir oyundan ibarettir.

perde kapanır oyun biter..oyunu ölüm bitirir,ya Tanrı sizi öldürür yada siz kendinizi ölürüp bu oyundan kurtulursunuz.Benim oyunum erken bitti,ben oyunumu erken bitirdim..bütün seyirciler ayakta alkışlıyor oyunumu..perden indi ışıklar kapandı.

hadi durmayın sizde ışıkları kapatın ne de olsa dinlenmeye ihtiyacımız var değil mi?

eğer kimsen yok bunu neden,kime yazıyorsun diye sorucak olursanız cevabını vereyim ben bunu belirli bir kişiye yazmıyorum çünkü yazacak kimsem veda edecek kimsem yok bu benim pes edişimin ve kaybedişimin bir kanıtıdır.

ve size bir sır vereyim mi? hiçbir zaman mutlu olamayacaksınız tam mutlu oluyorum derken hayat yine size götüyle gülecek tam herşey geçti derken ufuktan sikik hayat doğacak ve siz yine mutlu olamayacaksınız.benim gibi.

Biz bu dünya için fazla iyiyiz bu dünya bizi haketmiyor.

ve son sözüm; bu yazıyı okuyan kişi sakın hayatın seni bir kukla gibi oynatmasına daha sonrada götüne tekmeyi vurmasına izin verme"