Memory of an Uncrowned Princess

Chapter 3 - 1

Author's Note:

Merry Merry Xmas readers!!

Wala ako msyado sasabihin may sakit ako ngaun..

LOVEnat o LAGnat... bhala na...

nsa ospital Mama ni Andrea... 

Anu kayang gagawin ni Blake?

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Blake's POV

"Oh yan... much better??" -Ako

"Gago ka..." -Andrea na natatawa.

Just as I thought. Mas cute sya pag tumatawa.

Kahit mejo nakakaoffend kc na-Gago nanaman ako.

"Andrea!" 

May tumawag kay Andrea, si Mia pala

"Oh bakit?" -tanung ni Andrea

"My God... Andrea..." 

"Anu yon... Mia..." - Andrea, na nagsimula ng mamutla.

"Si mama mo... na sa ospital.." 

Pagkasabi non ni Mia, ineexpect ko na magmamadali si Andrea paalis.

Pero di sya nakagalaw.

Nakatulala lang sya.

"Andrea..." -Mia na umiiyak na.

"Saang ospital?" -Ako

"Sa Cameo General Hospital..." -Mia

"Andrea..." -Ako

Pero di pa din gumagalaw si Andrea.

Shit.

"Andrea!" -Sumigaw ako.

Tumingin sya sakin.

"Blake... anung gagawin ko..." -Andrea natumulo na ung luha.

Akala ko masungit lng ang expression nitong babaeng to. Minsan refreshing lalo na pag tumutugtog sya. Pero ngayon ko lang nakita ung mukha nya na di alam ang gagawin... ung mukha nya na sobrang lungkot.

"Darn! Tara na! ..." -Ako

"Mia paki puntahan si Jacob paki sabi nlng..." 

Nilabas ko ung cellphone ko. Speed dial to my chauffer.

"Sir?" -Chauffer.

"Ung kotse pakihanda sa gate ng school I'll be there in 2 minutes..." -Ako habang hinihila si Andrea.

Within 2 minutes nasa gate na kami andun na din ung kotse ko.

Kinuha ko ung susi.

Pinapasok sa loob si Andrea.

At ngdrive ng di pinapansin ang speed.

We reached the hospital 10 mins later.

Sa buong byahe wlang sinabi si Andrea.

Pagdating sa ospital dumerecho kami sa E.R.

At nung makita ni Andrea ung wheel chair. tumakbo na sya.

May doctor at 2 nurse na nandun.

"Mama... anu ngyare? Kamusta ka na?" -Andrea habang niyayakap ang mama niya.

"Okay na sya stable na... nagkaroon lng ng angina due to stress... i suggest na magpahinga muna ang mama mo..." -Doctor

"Thank you Doc..." -Mama ni Andrea.

"Oh narinig mo yun anak?" -Mama ni Andrea

"Mama naman ano ba ikinakastress mo?" -Andrea na umiiyak talaga.

"Sorry anak..." -Mama ni Andrea.

Hinayaan ko muna silang dalawa. Dun muna ako nagstay sa malapit sa nurse's station. First time kong nakita si Andrea ng ganito. Pati ako natakot para sa kanya... mukhang mahal na mahal niya ang mama niya.

Maya-maya pa inilipat na sa private room ung mama nya. Ako na nagbayad sa lahat ng hospital fees nila kasi alam ko di mababayaran un ni Andrea.

After a while lumabas na ng room si Andrea. Nakita ko syang kumuha ng coins at pumunta sa vending machine. Bumili ng dalawang strawberry juice at lumapit sakin.

"Blake..." -Andrea habang inaabot ung juice.

Inabot ko hesitantly.

"Ano ngyare kamusta na mama mo?" -Ako

"Ok na sya konting pahinga lang daw..." -Andrea habang umuupo sa tabi ko.

"Blake... salamat pala..." -Andrea.

Nagulat ako.

Tumingin sya sakin, ngumiti habang naluluha.

"Di ko alam ang gagawin ko kung wala ka... salamat talaga..." -Andrea

Naramdaman kong uminit yung buong katawan ko.

"Teka... may bayad to..." -Ako habang iniiwas ung tingin ko sa kanya.

"Bayad?" - Andrea... mukhang akala nya pera ung pambayad nagalala kasi ung mukha nya.

"Hindi pera... Naman anung akala mo sakin? Kailangan ng pera mo?" -Ako habang nagpapalusot.

Tumawa sya.

"Anung bayad ba yan?" -Andrea

"Pumunta ka sa party ni Ate." -Ako

Nagulat sya.

"Wla akong damit? Di ako bagay dun?" -Andrea

"Ako na bahala dun... wag mong alalahanin yun, pati ung hospital fees bayad na... pumunta ka lang dun..." -Ako na nawawala ang pagiging cool ko.

Ngumiti sya...

"Sige. Basta un na yung bayad ko ha..." -Andrea  habang tumatawa...

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++to be contibnued++++++++++++