Memory of an Uncrowned Princess

Chapter 4 - 3

Author's Note

Salamat po sa pagiintay. 

Ito na ang sasagot sa mga katanungang naiwan nung nakaraang chapter.

Picture ni Maya nasa gilid

:)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Andrea's POV

Pagkatapos nun dinala na nung babae si Blake towards sa parents ni Blake. Tahimik sila. Mukhang excited ung babae pero mukhang di masyadong natutuwa ung family ni Blake.

Ngumiti sakin si Jacob at sumunod na papunta kila Blake.

Sumunod na din ung dalawang lalaki na kasama nung Maya ba yun.

Kinalimutan ako.

Naglakad na lang ako away from the scene mejo awkward naman kung maiwan ako dun nuh.

Kahit si Mia tahimik. Pinuntahan ko sya at niyaya na umuwi. Nagpaalam kami kila Elise at Reema tapos umuwi na.

"Mia... kilala mo ba ung babae kanina?" 

tinanong ko si Mia na mejo nagulat sya.

"Ah.. ou. Si Maya Seju." sabi ni Mia

Seju? 

"Di ba un yung..."

"Yep. Siya ung nagiisang babaeng anak. Ung isa ung mejo matanda na, kuya niya at ung isa kakambal nya na lalaki." 

sabi ni Mia na hndi pa din mapakali ung mukha. 

So dumating na pala ung mga Seju. Hmm. Kaya pala di ako napansin na ni Blake. Tsk.

Pag kauwi ko sa bahay di naman masyadong nagtanong si Mama kaya drecho na ko ng kwarto, iningatan ung damit at mga gamit tpos nilagay ulit sa box. (Buti na lang dinala ni manong ung mga box papauwi ehehehe) 

'I got you babe- I call -I call it chocola-'

nagring yung fone ko.

kinuha ko naman at tinignan.

"BLAKE KO calling...."

-Beep-

.

.

.

"Hello?" 

Nagsalita si Blake. Ayoko mauna magsalita eh. 

"Galit ka pa din ba?"

"Sorry na..."

Di pa din ako sumasagot.

"Andrea..."

Narinig kong nagbuntong hininga sya.

"Bakit ka tumawag?" -Ako

"Kasi umalis ka bigla kanina... galit ka pa ba?"

"Hindi ako galit. Sorry din..." -Ako

Nagbuntung hininga sya.

"Tapos na ba ung party?" 

tanong ko.

"May dumating kasi eh... Sorry talaga..." 

Nakakairita lang. Sorry sya ng sorry.

"Wag ka na magsorry... naiirita ako."

Tumahimik sa kabilang linya.

"See you at school. Dun na tayo ulit magusap..."

beep-beep-beep 

binabaan na ko ng telepono.

Grrr.

Nakokonsensya ako.

Nagtxt 2loy ako.

"Sorry sa pagiging rude... thank you ulit  gudnyt. :)"

.

.

.

"Andrea! gising na may pasok ka ah..."

huh?

Nakatulog na pala ako ng di man lang naghihilamos.

Hawak hawak si cellphone.

Sinilip kung may text.

Wala.

Hmf.

Bumangon na ko at nagayos.

first time kong malelate. 

Mia's POV

Wala pa din si Andrea. Nagtataka nga ako laging maaga un kesa sakin eh. Andito ako sa gate ngaun wla namang bantay na teacher kaya nagabang pa ko ng ilang minutes after magbell ng first period. Wala din teacher ng first subject.

after 10 minutes. Napapagod na ko ng kakatayo.

Hmf.

aakyat na nga ako.

"WAIT!" 

huh?

-BAM-

Ouch...aray aray...

"I'm sorry...i'm in a hurry..."

"Hindi nagdadahan dahan naman... ouch..."

Woah... maysugat ung kamay ko...

Woah... takot ako sa dugo..

"It's your fault!"

Sumigaw ako.

Actually nawawala talga ako sa composure pag-nasusugatan

tumingin ako dun sa nakabunggo sakin.

Kilala ko toh.

Ito ung kapatid ni Maya.

ung kakambal nya.

"Wow..."  sabi niya.

TSS.. I'm  dead.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++to be continued+++++++++++++++