17.BÖLÜM

94 6 1
                                    

İdil Arsel'i arar ama telefonu Arsel'in annesi açar İdil Arsel'i aradığını söylediğinde annesi Arsel'in karakolda olduğunu söyler ve İdil hemen telefonu kapatıp Arsel'in yanına, karakola gider Arsel'i nezarete atmışlardır İdil Arsel'in yanına gider ve ona sarılır ayrıldıklarında:
İdil:Arsel seni neden buraya getirdiler?
Arsel:Evde uyuşturucu buldular biri ihbar etmiş
İdil:Peki uyuşturucuyu eve kim koymuş?
Arsel:Bilmiyorum... İdil sen... Bana inanıyor Musun?
İdil:İnanıyorum tabiiki sen böyle kötü şeyler yapmazsın.
Arsel:Nereden biliyorsun?
İdil:Gözlerin... Çok masum bakıyor. Gözleri bu derece masum bakan biri böyle kötü şeyler yapmaz
Arsel:Teşekkür ederim... Bana inandığın için.
İdil:Rica ederim.
...
Arsel'i kan testi yapmak için hastahaneye götürürler kanında birşey çıkmayınca serbest bırakılır.
İdil ve Arsel bir banka otururlar bir süre sonra yanlarına Sinan "İDİL" diye bağırarak gelir
Arsel:Yine mi sen ya yine mi sen? Defol git lan burdan defol!
Sinan:Utanmıyor musun İdil ile konuşmaya, yanında durmaya?
İdil:Neden utansın be! Sen ne saçmalıyorsun?
Sinan:Arsel'in 3 ay önce seni öldürmem için bana verdiği 250.000 dolardan bahsediyorum Ay pardooon senin haberin yoktu değil mi? Hahahaha İdil gerçekten sen böyle bir insanı mı seviyorsun?
İdil:Arsel... Bunu gerçekten yaptın mı?
Arsel:Özür dilerim.
İdil:Sana inanamıyorum ya bu kadar mı nefret ettin benden?
Arsel:Özür dilerim
İdil:Arsel neden? Neden?... Bir daha karşıma çıkma bundan sonra seni hayatımda istemiyorum çık git hayatımdan defol!
Arsel:İdil yapma... Gitme nolur...
İdil:Yapamam... Kalamam

ARDİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin