SON OYUN

TANIŞMA

Olamaz bu Prefösor Doktor Noyan Aras.Yerde kıvranarak yatıyor.hemen yanına koştum. "Noyan Bey merhaba, bacağınız kanıyor
Yapabileciğim bir şey var mı?"dedim.
- Bacağımı şununla sarablirsiniz.
Tişörtünden bir parça koparıp elime verdi. Bacağını yavaşça sarmaya başladım.
Teşekkür ederim. Adınızı bağışlayabilir misiniz?
-Izel Kıraç.
_Çok güzel bir isim .Ne demek İzel?
_El izi demek aynı zamanda da iz bırakan bir ele sahip olan kimse anlamında.Nasıl buraya geldiniz?
_Bir grup arkadaşımla bu ormana geldik. Birkaç saat yürüdükten sonra bir ses duydum ve sesin geldiği yöne doğru gitmeye başladım.Karşımda koşan bir kadın gördüm ve kısa sürede kayboldu. Ona yetişemececeğimi anlayınca geri dönmeye başladım.Dikenli yollarda yürümek çok zordu bu yüzden dengemi kaybettim.Ve inledim çünkü bacağım çok acımıştı. Yanıma sen geldin .Gerisin biliyorsun zaten.Peki sen buraya nasıl geldin?
-Nasıl geldiğimi bilmiyorum.Bir anda kendimi burda kol ağrısıyla buldum.Neden buraya getirildiğimi ve beni kimin getirdiğini bilmiyorum.
-Çok tuhaf sana neden böyle bir oyun oynuyorlar ki? Amaçları ne?
-Bilmiyorum ama bu ben, korkutuyor .Demek ki bazı düşmanların var.
-Mesleğin ne?
-Ben de sizin gibi doktorum ama ünlü değilim.
-Inanmıyorum! Demek meslektaşız.Sence bunların hepsi tesadüf olabilir mi?
-Bilmiyorum eğer tesadüf değilse bu benim bir düşmanım olduğunu kanıtlar.Artık bu ormanda olmak istemiyorum.Yürümeye başlayalım mı?
-Tamam.
Yaklaşık bir saat yürüdükten sonra gece olmuştu .Heryerden kurt ve köpek sesleri geliyordu.İyice korkmaya başlamıştım.Bir şey bize doğru yaklaşıyordu ve cismi gördüğümde ...