SON OYUN

ÇARESİZLİK

Bir anda yere düştü.Noyanla birbirimize şaşkınlıkla baktık.
"Demek demir sağlam değilmiş." dedim sıkıntıyla.İnleme sesi geldi.Ve Noyan endişeye demirlere sert bir tekme attı. Demirler yıkıldı.Yağmurun bacağı kanıyordu. Hemen yanına koştum ve bacağını sarmaya başladım.Biraz bekledikten sonra yürümeye başladık.Çok açtım ve susuzdum.
-Artık yemek ve su bulmalıyız yoksa öleceğim. Dedim.
-Aynen öyle. Ama ne yemek var ne de su.dedi Noyan.
-Aslında su üretebiliriz zaten doğada oksijen var bize de sadece hidrojen üretmek kalıyor.dedim heyecanla .
-Tamam ama hidrojeni nasıl üreticeğiz? Dedi Yağmur.
-Hidrojen doğalgazdan ya da petrolden üretilir.Yani anlayacağınız üretemeyiz. dedi Noyan umutsuzlukla.
Çaresizce yürümeye devam ettik.Uzun bir süre yürüdükten sonra karşımda 4 tane yol ayrımı belirdi.Ama bu sefer butün ayrımların önünde kapı vardı ve hepsinde farklı yazılar yazıyordu.3. Kapıdaki yazılar dikkatimi çekti ve okumaya başladım.Sonra diğer kapılara baktım ve "içimden bir ses 3. Kapıdan gitmemiz gerektiğini söylüyor" dedim.
Noyan Yağmura baktı ve aynı anda "Gidelim "dediler.Yağmur kapıyı açmayı denedi ama kapı açılmadı.Tuhaf bir şekilde toprağı kazmaya başladı ve anahtarı elinde "Burda anahtarın olduğunu hissettim. "Dedi ve kapıyı açtı.Ne olduğunu anlamadan bir fırtına beni sürükledi.