The Bitch Knelt Down

Chapter 7- Hello World

KLARISA

Pinasok na sa loob ng cell si Troye, I pity him and his face is so sad. Tumikhim si Attorney, I faced him. He bid his good bye and I said thanks to him. Nagthank you rin yung girlfriend ni Troye. I am so comfortable here, I don't know it's just me or andaming nakatingin saakin. Niela's eyes met with mine, we just awkwardly nodded to each other and lumapit kay Troye. Nakaakbay si Niela sa batang lalaki na kanina pa nakatitig saakin. Hinawakan ni Niela yung kamay ni Troye na nakagrip sa grill ng cell na pumapagitan sa amin.

"Babe, sorry kung hindi kita mababantay dito. Kanina pa ako tinatawag nila Tatay." malungkot na pagpapaalam ni Niela. Respeto naman saakin, guys andito pa ako.

"Ayos lang, dapat ka na rin talagang umuwi baka mapano ka." tugon ni Troye at malungkot na ngumiti. "Pwede bang sa inyo na muna matulog si Kiko?" dagdag nito.

"Sige walang problema." tumingin silang dalawa sa bata, I assume na siya si Kiko. Pero kahit siya ang pinag-uusapan di umalis yung mga mata saakin ni Kiko. Awkward akong tumingin kila Troye at Niela. I noticed Troye's nervouse face while looking at Kiko. On the other hand Niela's face showing a puzzled face.

"Ehem Kiko." Troye called Kiko's attention, I look directly to Kiko's eye. Suddenly, Kiko reach out and held my right hand. I was surprised that I even froze, have we met before? All I know is inampon lang siya ni Troye. 

"Kiko." pinaghiwalay ni Niela yung kamay namin ni Kiko.

"Sorry Ma'am." pag hiningi ng paumanhin ni Troye. My forehead wrinkled, this kid is kinda weird. "Kiko sumama ka na sa Ate mo." Tinanggal ni Kiko yung kamay ni Niela sa balikat niya tapos lumayo kay Niela. Kiko gripped the grills and look at his brother.

"Ayaw ko nga, dito lang ako." tanggi nito. Ayun pinanood ko lang silang pilitin si Kiko na sumama kay Niela kaso nagmamatigas si Kiko na dito lang daw siya. Ayun sumuko na ang dalawa. Punyeta hangin lang ata ako dito, ako nagbayad ng pampyansa tapos... hay jusme.

Ansakit nila sa mata, para silang pamilya. Troye is the father, his wife is Niela and their child is Kiko. Ouch, lemme cry.

"Hay kakulit. Sige na nga mag stay ka na dito." suko ni Troye.

"Alagaan mo yan ah, huwag mo tulugan Troye." pinandilatan ni Niela si Troye. "Sige na aalis na ako." tumingin saakin si Niela, yumuko ito. "Salamat po sa tulong niyo, mauuna na po ako." hindi niya ako tinignan sa mga mata. At ayun umalis na ito. Naiwan na lang kami ni Kiko.

Yung magkapatid saakin napunta ang mga mata nila. 

"Ma'am hindi pa po ba kayo uuwi? Busy po kayo at sobrang laking gulo na po ang binigay ko sa inyo nakakhiya na po. Magpahinga na po muna kayo." Ayaw ko pa umuwi, I want to stay.

"Yeah aalis na rin ako." ngumiti ako, you really want me to leave? I really want to stay with you baka kung anong gawin nila sa iyo dito. "I'm going na." kumaway ako but before I step forward para umalis, Kiko once again reach my hand.

"Ate uuwi ka na?" lumingon ako huh? "Pwede ba samahan mo ako?" Nagulat si Troye at binatukan yung kapatid niya.

"Huy! Ano bang pinagsasabi mo diyan, Boss ko yan Kiko!" Troye scolded Kiko, ako rin na surprise sa sinabi niya. Troye faced me and awkwardly smiled. "Ma'am hehehe pasensya na po sa kapatid ko."

"Eh bakit ba? Ikaw rin gust----" Nilusot ni Troye yung dalawang kamay niya kay Kiko at hinila ito. Tinakpan nito nag bibig ni Kiko.

"Sige po Ma'am alis na po kayo kailangan niyo pa po magpahinga." medyo umiingay sa loob ng jail. Nanonood sila ng The Province Man, action series, si Troye lang ata ang hindi. Wow, how ironic, I wonder kung kanino sila nagchi-cheer sa pulis o sa mga sindikato anyway I won't judge them.