My Enemy. Ft Bbrave

Hoofdstuk 28

Point of View Samuel

"Hoe bedoel je ontvoerd?" Ik kijk Kaj doordringend aan. "Ze werd een busje in getrokken en nu is ze dus weg!" Ik knik en kijk even naar Fleur die in paniek raakt. "Hoe weet je zo zeker dat ze ontvoerd is?" Ik kijk Denise woedend aan. "Zie jij haar hier ergens?! Nee inderdaad ik ook niet." Bijt ik haar toe. "SAMUEL!" Kaj geeft me een por en kijkt me boos aan.

"Ja wat nou?" Kaj rolt zijn ogen en loopt richting zijn auto. "Ik ga nu zoeken, wie gaat er met mij mee zoeken?" Ik rol even mijn ogen als Denise bij Kaj instapt. "Sam?" "Ik zoek alleen." Mompel ik kortaf. Ik draai me om, stap in mijn auto en rijd weg. Waar kan ze toch zitten? Ik bel een paar keer naar haar telefoon maar helaas tevergeef.

"Goddamn Amber waar zit je toch?"

Point of View Amber

Ik open langzaam mijn open en kijk een beetje versuf om me heen als er iemand de kamer binnen komt.

"Hey je bent wakker."

Ik kijk op en zie een jongen voor me staan, hij is eigenlijk best mooi. "Wie ben jij?" Hij glimlacht even en gaat naast me zitten. "Alex, ken je me niet meer?" Ik schud langzaam mijn hoofd en voel me duizelig worden. "Dan werken de slaappillen redelijk goed." Hij grinnikt even en kijkt me aan. "Alex wat doe ik hier?"

Hij bijt even op zijn lip. "Ik wil dit ook niet, ik wil dat je nu alvast weet dat ik je dit niet gun alleen ik had een nieuw slachtoffer nodig en jij was daar op dat moment." Ik slik even. "Slachtoffer voor wat?" "Dat is nu nog niet belangrijk. Je hoeft je geen zorgen te maken. We gaan elkaar eerst beter leren kennen en langzaam bereid ik je voor op alles. Je gaat voor me werken babe."

Ik slik even. "Samuel?" Alex knikt. "Je mag naar Samuel toe en Kaj als je maar belooft dat je elke keer terug komt. Ik weet je te vinden als je dat niet doet en dan zijn we niet meer zo aardig voor je. Zie mij als een nieuwe vriend." Ik knik langzaam. "Beloof je dat?" Alex knikt en pakt mijn hand vast. "Beloofd." Ik knik en laat me weer zakken.

Alex is super lief voor me en ik weet al een beetje waarom hij dit moet doen en wat ik ga doen. We hebben net gegeten en ik lig weer op de bank. Die slaappillen werken toch wel heel goed. "Mag ik alsjeblieft Samuel en Kaj bellen dat ik oké ben?" Alex kijkt me even aan maar knikt dan. "Geen woord over waar je bent, wie ik ben en wat je gaat doen." Ik knik.

Alex geeft me mijn mobiel en ik scroll naar Kaj' naam.

Point of View Kaj

"Sam al wat gehoord?" "Nope." Ik zucht even en gooi mijn pizza punt op het bord. We zitten met zijn allen bij mij alleen Denise en Jasha zijn weggegaan. Ik kijk op als mijn telefoon afgaat. "Het is Amber?" Hoor ik Dioni zeggen. Ik schiet overeind en pak mijn telefoon.

Kaj: Babe alles goed?! Waar ben je?

Ik hoor haar slikken en volgens mij huilt ze

Amber: Hey, is Samuel bij je?
Kaj: Ja?
Amber: Kunnen jullie samen even ergens gaan zitten en de telefoon op luidspreker zetten?
Kaj: We zitten in mijn kamer
Amber: Ik ben oke
Kaj: Waar ben je? Wat is er gebeurd?
Amber: Ik kan niet zeggen waar ik ben, ik word goed behandeld maak je geen zorgen
Kaj: Babe! Dit kan je niet menen!

"Genoeg.'' Hoor ik een stem op de achtergrond zeggen. ''Nee laat me los! Alsjeblieft je doet me pijn.'' Ze huilt en ik voel me zo machteloos. ''Alsjeblieft laat me nog even met Kaj praten. Ik hou van hem, hou jij dan echt van niemand?'' Het is even stil als ik gevloek hoor. ''Fuck sorry.''

Kaj: Amber?
Amber: Ja?
Kaj: Wie is er bij je?
Amber: Niemand het komt goed oke
Kaj: Ik mis je, wat verwacht je van me? Dat ik toe blijf kijken tot je misschien terug komt?
Amber: Kaj ik hou van je vertrouw me
Kaj: Zeg me waar je bent, ik kom je halen
Amber: Ik kan het niet zeggen als je wilt dat ik ooit nog terug kom vertrouw me
Kaj: Amber!
Amber: Sam?
Kaj: Ja?
Amber: Let jij op Fleur?
Kaj: Natuurlijk
Amber: Dankjewel