Eenmaal thuis wil mam me helemaal volproppen maar ik voel me dood. Ik wil slapen. Ik ga met de deken op het bed liggen en val zo in slaap.
Hij kijkt me met zijn ligt groene ogen aan. Ik voel zijn zachte lippen. "Madelief!" Roept hij. Hij roept het een paar keer. "Thijs!" Roep ik terug, maar langzaam veranderd zijn stem in de stem van mijn moeder.
"Madelief?' Mam schud me door elkaar.
'Jaja ik ben wakker...' Ik voel me wat fitter.
'Ik heb pannenkoeken gebakken.'
'Ik heb geen honger.'
Ik kan nu niet alles er aan vreten. Ik moet nog 2 kilo!
'Het moet even schat.'
Ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft.
Gauw eet ik twee pannenkoeken naar binnen, maar mijn maag keert zich om, en weer komt dat oranje, gelige, bruine spul uit mijn mond.
JE LEEST
Forever Dance
Teen FictionMadelief moet van haar danslerares afvallen, maar dat lukt niet goed. Ondanks dat ze na een optreden toch naar een dansschool mag, stopt ze niet met afvallen. Komt dit wel goed?
