Forgotten Love (JulNiel)

PROLOGUE

It's been 2 years...

Sa 2 years na yon, pinapanood kita, hinahanga, naging proud ako sayo

Those 2 years were also full of sadness, hope,  loneliness, jealousy.....PAIN.

Pero kahit ganon, andito pa rin ako, minamahal ka ng sobra kahit alam ko nang masaya ka na sa piling ng iba

Sinayang ko lang yung 2 years na yun sa kakaisip sayo, sa kakaasa na magiging tayo uli

Alam kong kasalanan ko dahil naging tanga ako sa pag-ibig at kasalanan ko rin na minamahal pa rin kita

Pabayaan mo, gagawin ko LAHAT para makalimutan ka at yung nararamdaman ko sayo dahil pagod na ko..pagod na pagod na ko at ayoko na..gusto ko na uli maranasan maging masaya at yung walang problema.

Ginawa ko nga ito..Tinuon ko atensyon ko sa iba. Oy! Hindi yung lumandi sa ibang lalaki ah! Kundi sa pag-aaral at pagtatrabaho para mabuhay kami nila mama at lola. Pero kahit ano gawin ko hindi talaga kita makalimutan eh. Nung may dumaan nga na shooting star nagwish ako pero natawa na lang ako sa sarili ko, para akong bata. Sa bagay bata pa naman ako eh.

Kaya naisipan kong itigil na lang tong planong 'toh kasi mas nahihirapan ako pigilan eh. Ikaw ba naman, araw-araw nakikita kita sa dyaryo kasama yang kaloveteam mo. Ikaw rin ang usapan dito sa amin. At napakadami mong fangirls sa school! Buti na lang 'di nila alam yung nakaraan.

Hanggang sa isang araw..............

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Newbie lang ako sa wattpad and writing stories kaya pasensya na! JulNiel po ito.. Kaya peace sa KNs!! And, wala pa pala akong cover...Baka bukas..