PENNY is busy looking for something she lost a while ago. Nawala niya ata kanina sa park ang bracelet niya at mag-iisang oras na rin nya iyong hinahanap. Nalibot niya na ata ang buong ground pati na rin ang mga kasuluk-sulukang bahagi ang nahalungkat na niya. Halos mapatalon siya sa gulat nang biglang may sumulpot sa kanyang likuran ang isang matangkad na pigura ng isang lalaki. Madilim sa bahaging iyon ng park kaya hindi niya maaninag ang mukha nito. Kinabahan siya nang bigla itong lumapit.
“S-sino ka? What do you want?” nanlamig siya bigla at bahagyang nautal. Napaatras siya nang maglakad ito palapit sa kanya.
“You, What are you doing here? Masyado nang gabi at delikado para sa isang tulad mo ang pagala-gala dito.” Bahagya siyang kumalma. Nararamdaman niyang hindi naman ito masamang tao.
“I am looking for something. I think I dropped it here.” She secretly continued surveying the area.
“Perhaps you’re looking for this?” then he raised his left arm. Kuminang ang kanyang bracelet sa tama ng sinag ng buwan na animo’y kinikilala ang may-ari dito.
“Oh yes! That’s mine thank you!” he handed her the bracelet. “Napulot ko ‘yan kanina habang naglalakad-lakad. I knew it was real treasure so I came here hoping that its owner will come finding it and there you are.” Tuluyan na itong nakalapit sa kanya then she saw a pair of dark piercing eyes. Kung hindi lang sana siya magmumukhang tanga ay parang gusto niya itong takbuhan nang makaramdam ng kilabot na hatid ng mga titig nito.
“’Wag mo na ulit iwawala ‘yan. Baka sa susunod hindi na ibalik ng makapulot.” He gathers her wrist and wore it for her. Nakiliti siya sa tila kuryenteng dumaloy nang magkadaiti ang kanilang mga balat. “Uh…Thanks again, hindi ka na sana nag-abalang isuot uli sa akin.” Ngumiti siya rito bago tumalikod. “My name is Luis and welcome.” Napalingon siya bigla. Akala niya ay umalis na ito. And there she saw the most innocent smile she’ve ever seen from a guy. Kakamot-kamot pa ito ng ulo. “ Aww..Bad me...Sorry, ako nga pala si Quincy Vallejo. My friends call me Quin.” She offered her hand. “Luis Soriano.” Tinanggap din nito ang kamay niya.
“ Sige mauna na ako sa iyo. My house’s just meters away from here anyway. Wala naman siguro akong makasalubong pa. Sige thank you ulit!” mablis na siyang naglakad pabalik sa kanyang bahay.
PIERRE saw her again in his dreams. The girl that kept on popping in his dreams giving him helpless nights. The girl in an old place like a classic drama. Hindi niya alam kung ano ang mga nangyayari, all he know is that as if someone’s manipulating him. It sent shivers in his spine nang mapagtanto ang mga nangyayari. His eyes grew round as the girl beneath him flinch and scream. Then he was dragged and tossed in the sea.
That dream, it is coming back as if it's not just an ordinary dream. It's something as if it happened before.
Krrriiiiiiinnnnnngggggggg!!
