No.7

661 24 2
                                    

P.O.V Lola

Ik zit in de auto met mijn ouders en heb mijn oordopjes in. Gewoon omdat ik geen zin heb om met mijn ouders te praten. Ik nog steeds kwaad op hun.
-
Na 50 minuten zijn we bij een groot gebouw aangekomen. 'Welkom in de hel'
Ik denk aan gister toen mijn vader zij: Je bent ziek in je hoofd! Ik wou in huilen uitbarstte en vertellen dat zijn zoon mij in elkaar slaat met zijn f*cking vrienden, maar dat kan niet.
-binnen in de kliniek-
Mijn ouders zijn net weg en ik ben nu in mijn eigen kamer hier. Ze zeiden dat mijn begeleider er zo aan komt. Na eentje komt er jongen binnen van ongeveer 18 jaar. "Hey, Jij bent zeker Lola. Ik ben Shawn." Zegt hij vrolijk. Hoe kan hij nou vrolijk zijn?! "Ja ik ben Lola." Zeg ik zacht. "Niet verlegen zijn hoor." Zegt hij met een schattige glimlach. "Waarom snijd je jezelf?" Begint hij nu ook al?! "Ik kan het alleen zeggen als je niks tegen iemand anders zegt." "Ik beloof dat ik niks tegen iemand zou zeggen. Eigenlijk weet ik niet of ik hem kan vertrouwen ik bedoel ik ken hem pas net. Na een tijdje niks gezegd te hebben begin ik toch aan mijn verhaal. "Mijn broer Aaron pest me samen met zijn vrienden. Eerst schelden ze me alleen maar uit maar na een half jaar begonnen ze me ook in elkaar te slaan. Ik heb geen idee waarom, ik kan niks bedenken wat ik ooit Aaron heb aangedaan." Aan het einde van mijn verhaal barst ik in huilen uit. Het lucht wel even op dat ik aan iemand mijn verhaal kwijt kan. Hij trekt me in een knuffel en we zeggen even een tijdje niks. "Wil je iets over jezelf vertellen?" "Oké, ik heet dus Lola Carpenter. Ik ben 16 jaar oud. Ik hou van muziek. En ja dat was het eigenlijk wel." Shawn knikt.

Bullied by MagCon Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu