When Arrogants approach Ms. Cold

1st Chapter

Tiffany's PoV

Hey everyone! Nandito ako sa bahay nila mom at balak kong isama si Ellecey sa pagenroll namin sa Klein University. Sya lang yung ieenroll namin. Enrolled na ako dyan eh.

Mom: Tiff? Ready ka na? Susunduin na natin si Marrielle.
Tiffany: Yes ma! Sakay ka na sa kotse! Susunod nalang ako.
Mom: Okay!

Sa totoo lang alam namin ang dahilan ng pagkacold ni Ellecey. Ayaw lang ni mom sabihin sakanya dahil ayaw nyang pati si Ellecey ay mawala.

Mom: Tiff! Tara na! Hahaba na yung pila sa School!
Tiffany: Okay mom!

Bumaba na ako at sumakay sa kotse. Pumunta kami sa bahay ni Ellecey. Mabilis lang kaming nakarating duon dahil malapit lang ang bahay nila Ellecey dito. Viva Subdivision kami tapos harap nun ay Arpon Subdivision. Dun nakatira si Ellecey. Pagkababa ko sa kotse ay agad kong tinawag si Ellecey.

Tiffany: Ellecey! Tara na! Pupunta na tayo ng university! Ellecey!
Ellecey: -_- Ugh, ang ingay mo. Di mo kailangang sumigaw.
Tiffany: Okay. Tara na!

Hay. Kelan ko kaya makakasundo si Ellecey? Sinuot nya ang earphones nya at sumakay ng kotse. Tahimik ang buong byahe namin papunta ng school. Ng makarating kami ng school. Binasag ko ang katahimikan.

Tiffany: Uhmm, Ellecey? Excited ka na bang pumasok next week? Mamaya bibili tayo ng mga school supplies natin sa mall.
Ellecey: K.

Hay nako, Ellecey. Bahala ka nga dyan sa buhay mo! Anyway, nakarating na kami ng school at saktong hindi mahaba ang pila. Pumila agad si mommy at pinalibot lang kami ni Ellecey sa buong school. Tahimik lang kami habang naglalakad. Nakakabinge. May nakita akong lalaki na nakasandal sa puno. Sya kaya yung heartthrob na si Charles Rodnick Klein?

Tiffany: Uhmm, Ellecey. Magtambay ka muna duon sa cafe ha? May pupuntahan lang ako.
Ellecey: -_- Kbye.

Hay buhay. Ang hirap makasundo ni Ellecey. Pinuntahan ko yung lalaki na nakasandal sa puno.

Tiffany: Ahm, hi Nick! Ako ka nga pala si Tiffany. Balita ko ikaw yung heartthrob dito. Alam mo ba, crush na crush kita!
Nick: Yeah. May panyo ka at marker?
Tiffany: Uhhh, eto oh.

Hindi ko alam kung bakit nya kinuha yung panyo at marker ko pero nagulat ako nang pirmahan nya iyon. At nilagyan nya pa ng signature nyang pabango.

Nick: Oh Tiffany. Sayo na oh. Pati itong marker mo.
Tiffany: OMG! Thank you Nick! OMG!

Sobrang saya ko ngayon dahil nakita ko sa personal si Nick. Geeeeesh! Tinawagan ko na si Ellecey para magkita na kami sa front gate ng school. Pupunta pa kasi kami sa mall bibili ng school supplies. Pagkatapos kong tawagan si Ellecey ay sumakay na kami sa kotse at pumunta ng mall.

Mommy: Marrielle, pagkatapos nating magshopping duon muna ikaw sa bahay ah? Dun na tayo mag lunch. At magprepare ng gamit mo para next week na pasukan.

Walang imik si Ellecey dahil nakaearphones sya. Inintindi parin sya ni mama dahil ganyan na sya simula nung mamatay ang kuya at parents nya. Pinalabas na nasagasaan ang family nya habang tumatawid pero ang totoo, kinidnap silang tatlo at minurder. Nakakalungkot nga eh dahil kung wala sa states yung family nya, edi sana hindi sya cold. Nakarating na kami sa bahay at unang bumaba si Ellecey. Natigilan sya at parang magcocllapse na sya. Unti unting nawalan ng malay at bumagsak sa sahig. Nagulat kami ni mommy at sinakay sa kotse.

To be continued...