Bes, graduate na ko.
May trabaho na nga ko ilang months na.
Gusto ko na syang pakawalan.
Kahit di naman siya naging akin.
Ang gulo kasi niya.
Ako daw ay true friend nya.
Siguro, yun yung pampagising sakin ng mundo.
Itigil ko na daw yung kahibangang ito.
Ipapadama nya saking mahalaga ako.
Dahil basically mahalaga naman talaga ko.
Ako yung takbuhan nya eh.
Ako naman si tanga feeling needed when all along I was just being used.
Tapos diko na talaga alam.
Pag anjan yung friend namin na nasasabihan nya about sa kanila ng ex nya.
Iba yung naririnig ko sa mga labi nya.
Sa kung saan wala yung friend namin.
I don't know nahihirapan nako.
Pero I realized.
I don't deserved that kind of treatment.
Yung feeling na tangina thankyou at pinamukha mo saking di ako madaling mahalin.
Sorry ha? I was never beautiful, sexy, smart, fair and everything you wanted from your ex.
Pero thankyou padin kasi binigyan mo ko ng will to get you out of my system.
Ang sakit kasing mag stay sa tabi mo, kahit halos lahat naman ng ginagawa mo screams na hindi ako yung mahal or mamahalin mo.
Nakakawala ng pagkatao.
Nakakalimutan kong maging selfish pag ikaw na usapan eh.
Ayoko na.
Ga-graduate na ako.
Sa feelings ko sa'yo.
