Wala namang nagsabi sakin na simulan. Pero bes, ang sakit pala. Masakit din pala kahit di mo pa alam o di ka pa sigurado sa nararamdaman mo.
Sabi ko kasi go with the flow. Selfish pala ko, selosa pa. Ayoko ng ganun. Di nga ko nagaganto sa bahay namin tas pagdating dito ganto na.
Hustisya po.
Masakit kasi kahit anong sabi ko sa sarili ko na tigil na, dama ko pa din na siguro di ko na to mapipigil pa.
Pag mahal ko na siya, di ako aamin ng una. Sa panahon na mahal ko na sya, manigas sya. Ayoko mag yolo. Di pala ako ganun katapang bes.
Kaya ko lang sabihin sa sarili ko, pero never sa kanya.
Pakalandi nya po bes.
Kaya nga ang sakit
I want to fall inlove with a man whose not perfect, but loves me as if I'm the most beautiful girl in the world.
Yun lang sapat na.
Kaya ayun bes, aaminin ko sa kanya pag moved on na ko. Pag di ko na madadama yung sakit kung sakali mang wala naman pala talagang patutunguhan eto.
Sa ngayon? Wala pang final decision.
Sa ngayon, kaibigan nya parin ako.
Sa ngayon, pag nalaman ko.
Sa ngayon, siniseen nya ko.
At bes, ang sakit.
