Payiz

Payiz 5

Evimiz biraz uzak oldugu icin 40 dakika gibi uzun bir surede varabildim.Geldigimde tamda onlardan beklendigi gibi merakli ve ofkeli gozlerle bana bakiyolardi.Haklilardi da,cunku onlara dun geceden beri hic haber veremedim.Hemen hizlica cantami birakip yanlarina gittim.Once bana baktilar dikkatlice,sonrasinda ise hemen uzerime atlayip sıkıca sarildilar.

"Nerdeydin be kizim,niye hic haber vermedin.?" diyerek merakini acikladi Azra.

 Nehir :"Cok korktuk ya,basina birsey geldi sandik. Annenlere de soramadik telaslanmasinlar diye."dedi caresiz ve korkmus bir sekilde.

Karnimin guruldamasiyla birlikte,aciktigimi farkettim. Beraber mutfaga gidip birseyler hazirlayip yedik, onlarda yememis beni beklemislerdi.Masayi topladiktan sonra beni kollarimda cekistirip salona goturduler.Ehh artik o kadar zaman ne olup bittigini anlatmam icin soru yagmuruna tutacaklardi.

İlk olarak Azra "Nerde kaldin,kim vardi yaninda?"diye sordu merakla.

"Otel gibi bir yerde kaldim "dedim meraklarini gidermeye calisarak.

"Otel mi? Orda ne isin vardi Merve? " dedi Nehir.

"Dun gece eve donerken birisi uzaktan bana dogru gelmeye basladi,ilk basta farketmedim.Sonra arkami dondugumde sokakta sadece onun ve benim oldugumu farkettim.Biraz daha yaklasinca korkmaya basladim ve arkami donup diger yoldan gitmeye karar verdim.Sokagin kosesine geldigimde,tam donecegim sirada birisi kolumdan tuttu ve irkilmeme sebep oldu.Ben elinden kurtulmaya calisirken yere dustum.Sonra egilip bana dogru yaklasmaya basladi,ve tam o sirada birisi gelip onu uzerimden cekip iyi bir yumruk gecirdi."Ben bunlari anlatirken onlarla merakla beni dinliyorlardi.İkisi birden "Kim,o kimdi,karmanin miydi yoksa"dediler.Ben tekrar anlatmaya devam ettim.

"Ahmetti,ilk olarak taniyamadim,degismisti cunku.Lisedeki Ahmetle simdiki arasindaki fark gayet netti.Lisedeki cılız,bakimsiz,sıska ve ürkek olan cocuk,simdi yerini kaslı,uzun boylu,serpilmis birine birakmisti.Sonrasini hatirlamiyorum,sadece uyandigimda bir odada oldugumuzu hatirliyorum.Ordan cikmak icin ayaga kaltigimda mutfakta birinin oldugunu gordum.Ahmet birseyler hazirliyordu mutfakta.Benim burda ne isim oldugunu onun yanimda ne aradigi gibi sorular sorarken zaman ilerlemisti.Ordan cikmak icin ayaga kaltigimda telefonumu unuttugumu farkettim.Buldugumda sizin aramalarinizi ve mesajlarinizi gordum ve hemen ordan cikiyordum ki arkamdan gelip "Uzun bir aradan sonra bu sekilde karsilasmayi beklemiyordum ama iyi oldu,kisa zamanda tekrar gorusmek uzere prenses dedi." Bana iyice odaklanmis  beni dikkatle dinliyorlardi.

"Hani su lisedeyken surekli pesinde dolanan,sana masumane bir sevgi besleyen senin ise hic yuz vermedigin cocukmu bu Ahmet?"

Nehirin bu sorusu uzerine biraz tuhaf olmustum.Cunku kendimi kotu hissetmistim.Lisedeyken hep pesimde dolasir ve bana karsi saf ve tertemiz bir sevgisi vardi icinde.İyi cocuktu aslinda ama o gozle bakmamistim hic.Bunlar aklimdan bir film seridi gibi gecerken telefonuma gelen mesaj sesiyle kendime geldim.

"N'aber prenses ?"

Beklemedigim bir mesajdi bu,sasirmistim,sasirmistik.