Bir Haziran Akşamı

Bölüm 4

~~Batuhan Duman~~

Yarın Yıldız'ın doğum günüydü. Dün çok mutlu olmuştu.. Onun sayesinde de ben mutlu oldum. Doğum günü için güzel bir mekana ihtiyacim vardi. Kahvalti yapip mekan bakmak için çikacakken telefonum çaldi. Bilmedigim bir numaraydi. "Batuhan'cigim" karşidaki ses hiç yabanci gelmiyordu ama çıkartamiyordum. "Kimsin ve ismimi nerden biliyorsun?" "Aaa yapma boyle ama. Herşeyi unutmak kolay mı" Şimdi tanimiştim. Evet bu Alara'nın sesiydi. Onunla Yıldız hayatima girmeden önce bir birlikteligim olmustu. Hata yaptigimi anlayinca ayrilmistim. Ama o hala benden vazgecmemisti. "Ne istiyorsun benden?" diye ofkeyle bagirdim. " Hala seni seviyorum ve seni biriyle paylaşmaya niyetim yok. Sende birgun beni seveceksin. Seninle bulusmak istiyorum. Beni bu kadar kolay unutamazsin." Bu kiz iyice delirmisti artik. "Batuhan beni biliyorsun. Cevrem var herseyi biliyorum ve senin benim olman için en cok sevdigin insanlara bile zarar veririm. " Böyle biseyi yapamazdi. Artik adam gibi konusma vakti gelmisti. "Tamam. Yeri mesaj atarim" diyerek telefonu kapattim. Dogum gunu yerini ve pastayi ayarladiktan sonra Alara ile bulusacaktim."Avm ye gel orda bulusalim" diye yazdim. Hem onla konusur hemde şans Yıldız'ima hediye alirdim. İki saat kadar bir sure sonra gelmisti. Yine ayniydi kisiliginde de gorunusunde de bi degisiklik yoktu. Öpmek isteyince" oturalim mi "dedim. Yine o klasik sozlerini soyleyecekti. Ne derse desin ben Yıldız'i seviyordum. "Batuhan gecmisi yasadiklarimizi o gunleri unutmak cok zor. Evet sana aci cektirdim ama pismanim. Seni kaybetmemek icin herseyi yaparim." Sıkılmistim artik bu sozlerden. Sinirli bir sekilde "Bak ben artk baskasini seviyorum hersey bitti. Ne dersen de biz artik eskisi gibi olamayiz" "Sssttt" dedi elini dudaklarima goturerek" O kız seni hic hak etmiyor" "Yeter artik. Kapandi o defter. Ben onunla cok mutluyum çıkk git hay.." diyecekken aniden dudaklarima yapisti. Arkamdan gelen "Batuhann!!" sesiyle ikimizde irkildik. Bu .. Bu ses olamaz Yıldız da buraya gelmisti. Alara kulagima egilerek" Unutma senin icin cookk sevdigin insanlara bile kiyabilirim " diyerek ayrildi. "Yıldız bak acıklayabilirim o kisi sadece" "Sadece ne Batuhan ne.. Ben alisveris icin geldigim avmede guvendigim herseyim dediğim insani bir kizla öpusurken buluyorum daha nee. Yaziklar olsun. Ben .. Ben sana güvenmistim aptalmisim ya aptal. Bir daha sakın karsima cikma" Ağlayarak bağirip cagiriyordu anlatmama bile izin vermemisti. "Herseyin yalanmis diyerek cekip gitti.. Dinlememisti. Bir defa olsun dinlememişti. Ben onsuz ne yapacaktim simdi..Gözlerindeki hayal kırıkligıni gormek kalbimi parcalamisti..

~~Yıldız Kaya~~

Şaka gibiydi hersey. Ben alisveris icin gidiyordum. Batuhan .. Sevdigim insani baska bir kadinla öpusurken buluyordum. Gözyaşlarima engel olamiyordum bir turlu. Onu dinlemek bile istemiyordum. Boyle birseyin ne gibi aciklamasi olurdu ki. Ben ona guvenmistim. Sanki biri şaka yapiyor gibi gelmisti. Ama degildi iste. Hersey yalandi o kadar sey.. Benimleyken baska birisini daha oyaliyormus ve Defne ile alisverise cikmasak belki haberim bile olmayacakti. Eve gitmek istiyordum bir an once .o kadar cok ariyordu ama dinlemek istemiyordum evet kesinlikle yalniz kalmam gerekiyordu.. Uyumam gerekliydi. Butun bunlari da unutmam.. Ellerim titriyordu biraz nedenini bilmiyordum.. Evin onune gelince kapiyi acip hizlica odama ciktim. Aglamak istiyordum gunlerce.. Daha dun bana sevdigini bensiz olamayacigini soyleyn insan simdi ne yapmisti.. Gozyaslarim durmadan akiyordu. Dus almk iyi gelir diye duşa girdim. Orda bile agliyordum. O an gozumun onunden gitmiyordu. Dustan cikip uzerimi giyince uyumanin belki de en İyi si olacagina karar verdim . uyuyup hic uyanmamak.. Kendimi uykuya biraktim. Unutmak istiyordum.. Unutmakk...

~Batuhan Duman~

Yıldız'ı şans yıldızımı kaybetmek istemiyordum. Ne pahasına olursa olsun ona kendimi affettirmeliydim. O benim herşeyimdi. Ben onsuz yapamazdım bunu çok iyi biliyordum. Bir de o bu haldeyken... Epilepsi hastasıydı. Bunu atlattıgini saniyordu. Cunku hasta oldugunu bildigi ilk yıl kendini yipratmişti. Onu bu kadar üzmek her an krizinin başlamasi ve daha kotu sonuclar vermesine kadar gidebilirdi. Doktoruyla bizzat kendim konusmustum ama gün geçtikce hep bişey çıkıyor üzüyordum onu. Böyle düşünürken aklıma doğum günü geldi. Evet kendimi affettirmek için iyi bir şans olabilirdi. Ne yapıp edip Yıldız'la konuşacaktim. Onu bırakamazdım.

~Yıldız Kaya~

İstemeyerek de olsa artik yataktan çıkmamin vakti gelmişti. En azından biraz kafamı dağıtacak şeyler yapabilirdim. Yüzümü yıkayip aksam yemeği için annemlerin yanina indim. Mis gibi yemek kokulari geliyordu. Demek ki insani hayatta hala mutlu edebilen bişeyler varmiş. Bu geceyi annem ve babamla gecirecektim. Belki de bu daha iyi gelirdi bana. Babam tv izliyordu. Arkasindan yavas adimlarla gelip gozlerini kapattim... Elleriyle ellerimi çekince yanağina minik bir opucuk biraktim. İnsanin ailesinin olmasi guzeldi. Babasinin olmasi.. Fazlasiyla guzel.. Annemin yanina gittim. En sevdigim yemekleri yapmisti yine. Zevklerimi cok iyi biliyordu annem. Butun bunlari dusunurken Batuhan yine aklima gelmişti. Ben unutmak istedikce sanki attiğim her adimda hatirliyordum onu. Beni birakmazdi. Bana bunu yapmazdi. Ben ona herseyden cok guvenmiştim. Yaşadigim gorduklerim gozumun onunden gitmiyordu. Defalarca arayip mesaj atmişti ama hiçbiri umrumda değildi. Sırf bu yuzden dogum gunumu bile iptal edebilirdim... Yemeğimi yedikten sonra tekrar odama çıktm annemin hep verdigi birkaç tane ilacimi aldiktan sonra hafif bir muzik acarak uykuya biraktim kendimi....

Sabah çalan telefonumun sesiyle uyandim. Gozlerimi acamadan konusmaya başladim. Tabi buna konusmak denirse.. Arayan Defneydi. Doğum gunu icin saat 10 da evi boşaltmam gerektigini mekanin iptal oldugunu ve bizim evde yapilacagini herseyin mukemmel olacagini falan soyluyordu. Tamam diyip gecistirerek kapattim..aklimdan tamamen cikmisti dogum gunum oysa ben bu gunu cok beklemistim. Saat 9.15 ti. Benim icin daha cok erken sayilirdi. Mızmızlanarak kalktim. Elimi yzumu yikayarak kahvaltiya indim. Annem ve babam yine susuyordu. "Anne ... Baba " dedim hafif bir ses tonuyla. İkisi de birden "Efendim kzim diyince "Sey bugun benim dogum gunum yani evde yapmayi planlamiş arkadaşlarim eğer sorun olmazsa aksama kdr ev boş olsa.. Ama sorun olacaksa eger iptal de edebilirim " dedim. Annem" Yok kızım ne sorunu zaten iş için iki gün evde yokuz . Hem sizde rahat rahat eglenirsiniz. Tek onemli olan senin mutlulugun bitanem " dedikten sonra babam da onu onaylamisti. İşte bu haber aldigim en iyi haberdi. Hemen çikacaklrdi. Bende Defneyi arayip haber verdim. Benim kadar o da sevinmişti. Umarim Batuhan gelmez diyerek de onu uyararak kapattim telefonu. İnsallah bugun bisey olmazdi...