CAMIMDAKİ BUHAR

1.BÖLÜM

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım.Umarım beğenirsiniz. Eğer yalnışlarım varsa kusura bakmayın.Bana yalnışlarımı söylerseniz sevinirim. Ve düşüncelerinizi de belirtirseniz ayrıca oy verip, yorum yaparsanız sevinirim.😘💕

KEYİFLİ OKUMALAR📖

Annemin sesini duydum birden.Bana "kalk" diye bağırıyordu.Küçüklüğümden beri üzerimde olan tembelliği ve uykuya olan aşkı bir türlü bırakamadım. Annemin sesi yaklaştıkça kendimi yorganın altına hapsettim.Annemin sesini duymakla yetinmeyip ayak seslerini duymaya başladım.Bir anda yorganı çekti, şaşırmadım aslında hemen hemen hergün olan bir şeydi normal yani.Bu arada söylenmeye devam etti.
"Ne olcak kızım senin bu halin koskoca doktor oldun hâlâ uyanmayı öğrenemedin."
"Tamam leyla sultan kalktım işte."
Bir kere daha bayomun odamda olmasına şükür ettim, çünkü uyanınca 5 adımdan fazla yürüyemem ve dolayısıyla banyoya 4 adımda varıyorum.
Yataktan kalkınca içime bir titreme geldi.Bu durumu kış mevsiminde olmamıza bağladım.Kırmızı yünden yapılmış sabahlığımı üzerime geçirdim.Kendimi banyoya attım.
Günlük rutinime ellerimi ve yüzümü yıkıyarak başladım.Yüzümü siyah noktalardan arındırmakla devam ettim.Annemin sesi kulaklarımda yankılandı bir kere daha.Bu sefer "kahvaltı hazır diye bağırıyordu. "
"Tamam anne" demekle yetindim.Yüzümü havlu ile duruladıktan sonra mutfağa doğru yol aldım.Mutfağa adım atınca çayın büyüleyici kokusu beni benden aldı.Annemin sesiyle kendime geldim."Geç otur hadi."Anneme tebessüm ve öpücük ile cevap verdim.
"Bugün nezaman bitecek işin ."
"Bilmiyorum, ama erken çıkamam sanırım bugün biraz yoğunluk var."
"Bir planın varmı peki."
"Başakla beraber hediye almaya gideceğiz."
"Kime ve neden."
"Ben sana söylemedim mi? Yarın bizim üniversite arkadaşımız daha doğrusu Başak'in arkadaşı Gizem in doğum günü var.Şımarık, kendini beğenmiş, özgüveni tavan yapmış sarışın kız için."Biz annemle sohbet ederken kahvaltımı da bitirdim.Çayımdan son bir yudum alıp anneme;
"Neyse anneciğim ben hazırlanmaya gideyim yoksa bu gidişle geç kalacağım."Annem birşey demedi, başıyla onayladı sadece.Odama doğru giderken sabahlığımın cebindeki telefonuma bildirim geldiğini duydum.Telefonuma bakarken odanın kapısından içeri adımımı attım.Yatağımın kenarına oturdum.Gelen bir mesajdı ve tabiki Başak'tan dı.
Mesajda "işe giderken beni de al."diyordu.Başak hep böyle dediği zaman arabasının tamir de olduğunu anlıyordum.Başak'a "Tamam " diye mesaj gönderdikten sonra Giyisi odama yöneldim. Tekrar telefonumun çaldığını duyunca Başak'ın gülücük gönderdiğinden emindim. Fazla vakit kaybetmeden ayak bileklerime kadar uzanan beyaz bir etek , hafif belimin aşağısında biten uzun kollu salaş beyaz bir gömlek, lacivert bir şal ve son olarak neredeyse tüm renklerin hâkim sürdüğü orta boy topuklu sivri burunlu bir ayakkabı seçtim.Üzerimi giydikten sonra makyaj masamın yumuşacık puf koltuğuna oturdum.Föndetenimi bir sünger yardımıyla yüzüme yaydıktan sonra varla yok arası bir makyaj yaptım.Boy aynamın karşısına geçtim ve başımı seçmiş olduğum şalımla bağladım.Ayakkabılarımı ve akşamdan hazırlamış olduğum çantamı elime aldım.Annem beni kapının önünde bekliyordu her zaman ki gibi.Kapının dışında ayakkabılarımı giydikten sonra annemle vedalaştım ve arabama bindim.

Yolda giderken bir çocuğu kaldırım kenarında mendil satarken gördüm.Arabayı sola çektim hemen. Etrafındaki insanlara "bana yardım edin" edasıyla bakıyordu.Kafamı sağa sola çevirdim.Öylece bakındım.Caddenin karşısında bir cafe gördüm.Çantamı elime aldım ve arabamdan indim.Küçük çocuğun yanına yaklaştım.Yanına çömeldim.Halini hatrını sordum ilk.Ama o ümitsiz bakışlarla "para kazanmam gerek"dedi.
"Annen baban nerde yavrum senin."
"Annem yok.Babamda içkicinin teki,kardeşime bakma sorumluluğuda bende onu okutmak için paraya ihtiyacım var."
Babam içkici dediği anda tutamadım kendimi,o çaresiz gözler beni geçmişime götürdü.Benim babamda içkiciydi.Annem çalışıp çabalamasaydı belki buralara gelemezdim.Ama sonra hayatımızdan çıkarttık onu."