Attention / Zayn Malik

6"Homeless"

O günün üstünden tam 3 gün geçmişti ve Zayn Malik zübbesi beni bir daha aramamıştı.

Kendime bir iş aramaya çalışmıştım fakat bulamadım ve evin sahibi bana şuan eğer parayı ödemessem açıkça beni kapı dışı edebileceğini söyledi.  Ve benim paramda gerçekten azalmıştı. 

Gazatedeki iş ilanlarına bakmayı bırakıp kalemin kapağını kapattım. Başımı masanın üstüne koyup düşünmeye başladım.

Acilen para bulmam lazımdı evimden gerçekten atılmak istemiyordum ve böyle giderse açlıktan ölmemde çok yakındı.

Okul saatine az bişey kaldığını gördüm bugün çok az uyumuştum sabahladım da diyebiliriz soğumuş kahvemin geri kalanını tek yudumda içtim acı tat yüzümün ekşimesine sebeb oldu.

Odama gidip siyah yırtık kotumla bordo boğazlı yün kazağımı giydim bu aralar hava gerçekten soğuktu hasta olmak isticeğim en son şey olurdu.

Yüzüme makyaj yapmadan ayağıma düz taban botlarımı geçirdim dışarıda kar yağdığı için montumu aldım şapkamı taktıktan sonra çantamı alıp evden çıktım.

Taksiyle gidemessem yetişemezdim bu yüzden geçen taksiyi durdurdum 15 dakika sonra okulun önüne geldik cebimdeki son paranın çoğunu vermem içimin acımasına sebeb oldu.

Okula girdim son sınıf olduğum için sınava girip çıkacaktım sonrada iş bakmam lazımdı.

Sınıfa girdim ve geç kalmamış olduğuma sevinip sınavımın başlamasını bekledim.

••••••••••••••••••

Sınavdan sonra yapacağım ilk iş caddeye doğru çıkıp iş bakmak olmuştu fakat sadece 2 yer bulabilmiştim ve görüştüğüm kişilerlede olumlu bir sonuç alamamıştım.

Hava gerçekten soğuktu taksiyle gitmeyi düşündüm fakat cebimde yeterli para olmadığı için yürümek zorundaydım.

Telefonuma baktığım mesaj yada arama olmaması moralimi bozmuştu.

Hala salak gibi Zayn'den herhangi bir mesaj yada arama bekliyordum. Fakat o beni çoktan unutmuşa benziyordu.

Uzun bi süre yürüdükten sonra eve gelmiştim fakat ciddi anlamda donmuştum hava buz gibiydi evimin kapısına doğru ilerlerken içerdeki bi kaç kişi görmek kaşlarımın çatılmasına sebeb olmuştu.

"Hey ne oluyor burda evimde napıyorsunuz ?"

Siyah paltolu adam bana dönüp ciddi bir şekilde konuşmaya başladı.

"Bayan size kirayı ödemek için fazlasıyla zaman verdim fakat dinlemediniz annenizden kalan borçlarınız yüzünden evden çıkmak zorundasınız eşyalarınızı toplasanız iyi olur."

Siktir koca bi siktir tam anlamıyla boka batmıştım.

"Bakın lütfen biraz daha zaman verebilme şan-"

Adamın bağırması beni ürkütmüştü.

"Size evi toplayın dedim derhal."

Gözlerimin dolmasını umursamadan odama çıktım valizime şarj aletimi bilgisayarımı koydum.

Alabildiğim kadar kıyafet aldım ve ayakabbılarım ile iç çamaşırlarımı almayı ihmal etmedim birde annemden kalan biraz parayı son olarak mutfağa gidip bi kaç yiyecek ve 4 şişe suyu çantama attım.

Evden çıkarken arkama baktım.

Anne keşke şuan yanımda olsan keşke gene seninle kahve içip film izleyebilsek keşke şuan sıcak olan tek yer senin yanın olsa.