Η πούτσα του μπαινόβγαινε στο στόμα μου πλέον τόσο γρήγορα. Φοβόμουν διαρκώς ότι θα τον ακουμπούσα με τα δόντια μου τόσο βίαια που με τραβούσε από τα μαλλιά αλλά ήμουν πολύ κώλος από τα σφηνάκια για να ασχοληθώ παραπάνω. Ξαφνικά, ο καριόλης τελείωσε χωρίς προειδοποίηση στο στόμα μου.
(Γελάστε, είμαι φίλη σας.
P.S. R.I.P. childhood)Κατεβάζοντας γαμωσταυρίδια μέσα στο κεφάλι μου γύρισα και έφτυσα όσο μπορούσα στη λεκάνη δίπλα. "Πώς νιώθεις τώρα που έφτυσα τα παιδιά σου τώρα κύριε δε-ξέρω-πώς-διάολο-σε-λένε;"
"Εδώ που τα λέμε πληγώθηκα. Θα ήταν τιμή μου να καταπιεί τα παιδιά μου μια τόσο γοητευτική κυρία όπως εσύ. Εσύ, λέγε με και Χαράλαμπο." "Μάλιστα. Λέω να πάω να ξεπλύνω το στόμα μου από τα μούλικα σου...Χαράλαμπε", είπα και σηκώθηκα από το σιχαμερό υγρό πάτωμα. Άνοιξα την πόρτα διακριτικά και γύρισα. "Κάτσε λιγάκι εδώ τώρα να σκεφτείς τι έκανες, σαν καλό παιδί", του είπα. "Ναι", είπε και με άρπαξε από το χέρι, "μόνο που δεν είμαι καλό παιδί." Με κόλλησε στα πλακάκια κρατώντας πια και τα δύο μου χέρια μπροστά στο σώμα μου με το ένα δικό του και άρχισε να με φιλάει στο λαιμό ενώ το χέρι του κατέβαινε όλο και πιο χαμηλά, με ανατρίχιαζε τόσο πολύ αλλά τόσο ερωτικά το άγγιγμά του. "Κέρδισα έτσι το όνομά σου και τον αριθμό σου;" μουρμούρισε ενώ συνέχιζε να με φιλάει και να με χαϊδεύει όπου έφτανε το χέρι του. "Δεν το νομίζω, συνεχίζεις να μην είσαι φρόνιμος" είπα μέσα από τα δόντια μου. Γέλασε, ένιωσα την ανάσα του στο λαιμό μου και με δάγκωσε ελαφρά. Άφησα την ανάσα μου να βγει απο το στόμα μου και άρχισε να κατεβαίνει προς το στήθος μου. "Ίσως θα έπρεπε να το κερδίσω δίνοντας ο,τι πήρα." Με πίεσε προς τα κάτω τραβώντας με από τη μέση ώστε τα πόδια μου να σχηματίσουν ορθή γωνία. Σήκωσε το φόρεμα μου ως το στήθος και μου άνοιξε τα πόδια. Γλίστρησε το δάχτυλο του μέσα από το εσώρουχό μου και το περιεργάστηκε. Ίσως να σκεφτόταν πόσο υγρό είχε γίνει. Τον είδα να κατεβάζει άβολα το χέρι προς τον καβάλο του. Χωρίς παραπάνω σκέψη το τράβηξε μέχρι τα γόνατα μου και μπήκε από μέσα στηρίζοντας τα χέρια του στον τοίχο, ακριβώς κάτω από τη μέση μου. Πλησίασε αργά ώστε να νιώσω την ανάσα του. Τον ένιωθα να πλησιάζει το πρόσωπό του και να με αγγίζει με το στόμα και τη μύτη του. Άρχισε να αφήνει μικρά φιλιά από το ύψος της κλειτορίδας μέχρι τον υγρό μου κόλπο. Σταμάτησε. Έβγαλε τη γλώσσα του και έγλυψε τα χείλη του. Πριν προλάβω να πάρω ανάσα η γλώσσα του με εξερευνούσε με τόση ένταση ενώ ο αντίχειράς του χαΐδευε την κλειτορίδα μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν από την πρώτη στιγμή. Δε μπορούσα να μείνω σταθερή. Μόλις κατάλαβε ότι απείχα λίγο από το να σκάσω με τον κώλο στο πάτωμα έβαλε δύναμη με τα χέρια του και άρχισε να με σηκώνει για να με ανεβάσει στους ώμους του κόντρα στον τοίχο. Αλλά δεν υπολόγισε τις τραγικά χαμηλοτάβανες τουαλέτες του μπαρ. "Άουτς, γαμώ το κέρατό μου γαμώ, το κεφάλι μου" μισοτσίριξα. "Συγγνώμη ρε συ κάτσε, σε κατεβάζω." Με κατέβασε ήρεμα κάτω και αφού βεβαιώθηκε ότι πατάω καλά στα πόδια μου, με άφησε. Χαμογέλασε. "Ίσως τώρα που σε ζάλισα θα μου δώσεις το όνομά σου;" "Ναι αυτό είχα ανάγκη για να ζαλιστώ ρε, το έχεις πετύχει ώρα τώρα με τα σφηνάκια που κέρναγες." "Γαμάτα δεν τα φτιάχνω όμως;" "Ωχ, είσαι και μετριόφρων" είπα και κοίταξα το ταβάνι. "Απλώς αναγνωρίζω σε τι είμαι καλός. Και απόψε χρησιμοποίησα τα μεγαλύτερα μου όπλα σε εσένα." "Μάλιστα. Υποθέτω οτι κέρδισες το νούμερο μου. Αν πάρεις ποτέ, να ξέρεις ότι θα σε περιμένω με διάθεση να δω και το τέλος από το μεγαλύτερό σου όπλο, χωρίς να μου χτυπήσεις το κεφάλι σε οτιδήποτε." Κοίταξε το πάτωμα και γέλασε. "Ωραία τότε, ας είμαστε πιο άμεσοι. Σε περιμένω αύριο εδώ την ίδια ώρα που ήρθες σήμερα. Θα έχω ρεπό οπότε θα τα πιούμε μαζί, θα κάνουμε καμία βόλτα στα βραχάκια, θα δούμε το φεγγάρι και ίσως επαναληφθούν τα αποψινά... Τι λες;" "You are trying to seduce me Mr Robinson, aren't you?" "Ωραία αναφορά", μου έκλεισε το μάτι, "αλλά νομίζω οτι το έχω ήδη καταφέρει." Το ύφος του ήταν προκλητικό. Ένιωθα να στάζω και μόνο που ανέπνεε κοντά μου ενώ το γεγονός ότι κατάλαβε την αναφορά μου και ο τρόπος που με περιόρισε πριν προμήνυε κοινά ενδιαφέροντα πέρα από κάθε φράγμα της φαντασίας. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι κοίταζα τόσο επίμονα τις γωνίες στα όρια του λαιμού του ενώ σκεφτόμουν. Τινάχτηκα, σήκωσα το εσώρουχό μου και άνοιξα την πόρτα. "Θα σε δω αύριο. Ίσως θα είναι μια ευκαιρία να μάθω και εγώ το όνομά σου... Χαράλαμπε." Με το καλύτερο ύφος ντίβας τίναξα λίγο τα μαλλιά μου από τους ώμους μου και έφυγα. Ήθελα να με γαμήσει αυτός ο άνδρας και το ήθελα πολύ.
YOU ARE READING
Mad About You (Ian Stratis •X-Factor Gr• Fanfic)
Fanfiction•Μικρές μοιραίες συναντήσεις σε μπαράκια στο κέντρο της Αθήνας• Αυτή η ιστορία προοριζόταν για one-shot. Σταδιακά όμως θα αρχίσουν να προστίθενται parts. Δείξτε κατανόηση, θέλει χρόνο και έμπνευση. Τα μέρη που περιγράφονται πιθανότατα δεν υπάρχουν...