Cryin Moon

2.4 // Cryin Moon

Şarkı ile okuyun ♥

~~

Camila, Lauren ile dün geceki yazışmalarından sonra sabaha kadar ağlamıştı. Lauren'in kalbini mi kırmıştı? Ama onunki de kırılmıştı. Ve hiçbir şey yolunda değildi.

Babası her zamanki gibi hayatını yine alt üst etmişti. Bundan öncede onlarca kez ülke değiştirmişlerdi. Camila hiçbirinde bu kadar kötü hissetmemişti. Çünkü buna değecek insanlarla hiç karşılaşmamıştı.

Lauren onun için dönüm noktasıydı. Camila'nın hayatı Lauren'dan öncesi ve sonrası olarak ikiye ayrılıyordu. Ama şimdi Camila Lauren'i ardında bırakmalıydı.

Geçmiş zaman sadece Lauren ile güzeldi. Gelecek zaman sadece Lauren ile hayal edilebilirdi. Ama Camila giderek, gelecek zamana izin vermiyordu. Gelecekte birçok şey yarım kalmıştı. Onların hikayesi yazar finali yazacakken ölmüş gibiydi. Yarım. Belki böylesi daha iyiydi. Evet, belki güzel günler kağıda dökülmüş olmayacaktı ama kötüleride dökülmemiş olacaktı.

Camila herşeyin kitaplardaki gibi olmasını istedi. O zaman Lauren ile daha mutlu olabilirdi belkide. Kelimelerin kuklası olmaya razıydı.

Kapatmayı unuttuğu perdesinin bıraktığı alandan güneş yüzüne çarpıyordu.

O Güneş ise, Lauren Ay ise, Ay olmadan Güneşin batmasının ne anlamı vardı? Ay olmadıktan sonra, geceyi aydınlatmadıktan sonra Güneş'in karanlık için can vermesi neye faydaydı? Ay Güneşe olan aşkıyla geceyi aydınlatmadıktan sonra tüm yıldızların ne anlamı vardı? (*)

Camila Lauren ile kalmak istiyordu. Bunun günlerdir farkındaydı. Ama elinden bir şey gelmezdi.

Camila'nın hiç dinlemek istemediği içindeki ses ona, Lauren'in her zaman yeni birilerini bulabileceğini söylüyordu. (*)

Lauren ile son saatlerini geçirmek için evden çıkması gerekiyordu. Yataktan kalkıp hazırlanmaya başladı.

sonmusigara 'ya ithafen yazılmıştır özellikle (*) ile işaretlediğim bölüm ;)
HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM ♥