İlk tanislik

109 21 10
                                    

Onu ilk gördüğümde bir salı sabahiydi.Universitede daha bir sıkıcı gün olacagini dusunuyordum.Aklimda bir sürü şey vardı ama aşk asla yoktu.Ta ki,onu gördüğüm ana kadar.Sanki masaldan çıkmış bi prensti ve ben öylece baka kalmistim ona.Dahasini mi merak ediyorsunuz?O zaman hikayemi anlatayim...
Ben Gizem.Annem,babam ve kardesimle küçük bit evde yasiyorum.Aslında universiteyi kazandiktan sonra ailemden ayrı bir eve çıkmak hayali kuruyordum ve bu hayal olarak ta kaldı.En nefret ettiğim şey uykumun en tatlı yerinde babamin uyandirmasi.Her zamanki gibi yine güne bu sözlerle başlıyoruz.
"Akşam ezanı okunacak.Bu kız kalkmadı mi daha?"
Aslında ben babaci bir kızım,amma babamla bi tek şu erken uyanma konusunda bi türlü anlaşamıyoruz.
Kız durdu baba,merak etme."
Şimdi hazırlanıp üniversiteye gitmem gerekiyor ve ben bunu hiç istemiyorum.Hiç sevmediğim bi bölümü kazanmıştım.Niye tercih ettigimi sorarsaniz babam için.O hep mimar olmamı istemişti.Ve bir de o gıcık Sinan yüzünden istemiyordum gitmeyi.Hazirlanip kahvaltıya indim.
"

Günaydın ailelerin en tatlısı."
"Günaydın güzel kizim.Hayırdır keyfin yerinde bu sabah."
"Evet anneciğim,ama ben kahvaltı edemiycem.Derse geç kaldım,hadi öpüyorum hepinizi."
Yolda Haleyle karşılaşıyorum.O da bizim sınıftan,aşırı tatlı bi kız.Sınıfta en iyi anlaştığım arkadaşım.
"Merhaba Halecim.naber?"
"İyilik canım.Duydun mu bizim sında yeni bi çocuk gelmiş.Başka üniversiteden geçiş yapmış.Acaba nasıl biri?"
"Aman Hale ya,işin gücün yok mu senin?Kesin uyusun tekidir."
"Kızım sen de bi hayal kurdurmuyorsun insana ya."
Sınıfa girdiğimde yine aynı manzarayla karsilasiyorum.Masamın üzerinde gül yapraklarından kalp.Biri bu romantik ve sıkıcı Sinani hayatımdan agdalaya bilir mi acaba?Bu iki kelimenin aynı insana söylemek bana da garip geldi ama oluyormuş canlarım.
"Ay Gizem çok romantik şu çocuk.Nolur sanki bi şans versen."
"Yok canım ben almayayim."
Tam o anda kafamı kaldırmıştım ki,onu gördüm. Ve bana bi şeyler olmaya başladı.İlk görüşte aşk dedikleri bu olsa gerek.Saçma bi ifade oturdu suratıma ve öyle kala kaldım.
"Gizem kendine gel kızım.noldu sana?"
Halenin dalga geçer bakışlarıyla kendime geldim.Ben buna mi uyuz demiştim?O mavi gözler,kirli sakal...Hoşgeldin hayatımın aşkı.

Aşk pusulamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin