Vision 8: Past?

11 3 0
                                    

"Kawawa naman si Frost."  nasabi ko sa kawalan. Tinatanong ko si Levi kagabi kung saan dadalahin nu'ng lalaku si Frost.

"He will teach her a lesson."

"Anong lesson 'yun?" usisa ko pa. Hawak hawak biya ako sa kamaya at kinakaladkad palabas ng bar.

"Something she won't ever forget."

Hindi ko alam pero nangilabot ako sa sinabi niya. Grabe. Aao kayang lessong 'yun?

"Baka masaktan si Frost." nag-aalalang sabi ko.

"Definitely. She has to learn the hard way..." sabi ni Levi at nagkibit balikat.

Napanganga na lang ako. Hindi naman ako nag-aalala ng bongga dahil alam ko naman na hindi hahayaan ni Levi na may mangyaring masama kay Frost. Parang kapatid niya na 'yun, e. At saka kilala naman niya kaya hindi ko na masiyadong iisipin. Magtetext na lang 'yun si Frost.

Lately, lagi akong sinisipag lumabas. Hindi ko alam kung bakit. Halos araw-araw akong gumagala. Kung saan saan ako pumupunta, minsan kasama sina Levi katulad ng kagabi pero madalas ako lang mag-isa at katulad ngayon. Napapalaskwatsa ako.

Naligo na ako at nag-ayos. Kinuha ko ang susi ng kotse ko at lumabas ng condo. Nilock ko at dumiretso na ako sa elevator.

Nang makbaba ay agad akong dumiretso sa pinagparadahan ng kotse ko.

Actually, hindi ko alam kung saan ako pupunta. Bahala na. Kung saan ako tangayin ng pagdadrive kong 'to.

Humantong ako sa isang restaurant. Asian cuisine ang mostly sineserve nila. Nag-order na ako at kailangan ko lang dae mag-antay ng bente minutos.

Tinatap ko ang mga daliri ko habang nag-aantay ako. Nabobored ako. Feeling ko masiyadong pormal sa lugar na 'to. Hindi ako sanay.

Bago naman ang sinabi nilang oras ay dumating na ang irder ko. Natakam ako. Mukhang masarap yunv steak nila rito.

I was about to eat the first slice nang mapatingin ako sa harapan. May lalaking nakatayo sa harap ng mesa niya.

"Hi!" nakangiting bati niya sa 'kin.

Naisara ko ang bibig na nakanganga at ibinaba ang tinidor na may nakatusok na steak. Nanlaki ang mga mata ko.  Napalunok ako kahit wala namang sinubo. Nawala poise ko dun, a! 

"Puwedeng umupo?"

Nakatulala lang ako sa kanya. What is he doing here at ang powers niya man lang hindi nagsabi.

"Puwede ba?" pag-uulit niya. Dun lang ako natauhan. Pasimple akong umiling para bumalik sa tamang huwisyo.

"Hindi puwede pala. Sige." sabi niya na parang nalulungkot.

Napatayo siya nang akmang tatalikod na siya.

"Ay hindi! Puwede kang mag-share ng upuan." sabi ko.

Humarap siya at ngumiti sa 'kin.

"Umiling ka, e. Akala ko hindi puwede. Kumusta ka, Eureka?" matamis ang ngiti niya.

Napaawang ang bibig ko. Paano niya nalaman ang pangalan ko?

"H-how did you know my name?" gulat na tanong niya.

"Nahulog 'ata ito mula sa bag mo." ngumisi siya at inilabas ang isang ID ko. 

Agad kong hinablot yun mula sa kanya.

"Kumusta ka na?"

Hindi siya nakaimik. Ni hindi nga aiya makakain. Na-aawkward siya. Sino ba naman ang hindi? Nasa harap mo ba naman ang tinutukoy ng pangitain mong makakatuluyan mo, di ka ma*aawkward?!

Eureka Hermione: The PsychicTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon