01.01.1990
Yetimhane sorumlusu Güler Hanımdam;
Çok soğuk bir geceydi ilk kez bir yılbaşını evimde geçirmiyordum ve haliyle sinirliydim. Yetimhane müdürü Nilüfer Hanım bütün dosya evrak işlerini bana bırakıp kaçarcasına evine gitmişti ve ben tek başıma evraklara gömülmüş bir şekilde gece saat on iki de masanın üzerinde uyukluyordum. Tam o sırada bahçe kapısının çarpma sesiyle uyandım. O kadar ses olmuştu ki yatakhane deki çocukların uyanabileceğini düşünüp koşarak odalara gittim bütün odaları kontrol ettikten sonra herkesin güvende olduğuna karar verdim ve kalan işleri bitirmek için odaya doğru ilerledim derken bir bebek ağlaması duydum. Sesin dışarıdan geldiğine o kadar emindim ki koşarak dışarı çıktım. Allah korusun ya bir bebek dışarıda kaldıysa. Yavrucak nasılda üşümüştür.
Dışarı çıktım etrafa bakındım bebek sesi hala geliyordu fakat ortalıkta hiç kimsecikler yoktu. Sesin geldiği yere doğru ilerledim ilerledim ve sonunda acı gerçekle yüzleştim bahçe kapısının önünde bir valiz tabi valizin içinde de küçücük bebecik. Gözlerim dola dola valizi kucağıma aldım ve dışarıdan daha sıcak olduğuna inandığım yurda girdim.
Bizde geceler böyledir insanlar genelde gece bebeklerini battaniyelere sarar kapının önüne bırakırlar. Hep düşünmüşümdür yahu madem bakamayacaksın ne diye doğurdun masum çocuğu yazık değil mi.
Dedim ya bir yetimhanede çalışıyorsanız buna alışmak zorundasınız. Bebeği içeri alır almaz karnını doyurdum üstüne kalın bir şeyler giydirmek için battaniyesini açtım ve şok oldum. Çocuğun üstündekiler o kadar pahalı giysilerdi ki bu benim alışık olmadığım bir durumdu. Genelde insanlar bebekleri parasızlıktan yetimhane kapısına bırakırlardı. Anlaşılan bu bebek diğerlerinden biraz farklıydı. Battaniyeyi çıkardıktan sonra valizin içerisine baktım belki bir not bulurum veya çocuğun ismini falan yazan bir şey bulurum umuduyla. Valizin içinde değil ama battaniyenin kenarında çengelli iğne ile tutturulmuş bir künye buldum. Pahalı bir şeye benziyordu. Künyenin iç kısmında büyük harflerle "TOPRAK" yazıyordu. Muhtemelen bebek 1 haftalık bile yoktu onu kucağıma aldım ve alışması gereken yetimhaneye götürdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hakiki
No FicciónDoğduğu günden beri yalnız bir kız çocuğu ne yapar? Nasıl büyür? Büyüdüğünde nereden geldiğini merak eder mi? Ederse başına neler gelir? Peki ya küçük kız gün gelip her şeyi öğrendiğinde hiç öğrenmemiş olmayı diler mi? Geçmişiyle başı dertte gen...