ZOMBİLER DÜNYASI

Başlangıç:Sıradan Hayat

LÜTFEN KİTABI OKUMADAN ÖNCE BEĞENİN VE YORUM ATARSANIZ ÇOK MUTLU OLURUM İYİ OKUMALAR:)))

Her şeyin başladığı o gece okuldan çıkmış otobüse doğru yürüyordum. Yağmur , otobüse gitmemi zorlaştırıyordu ama yağmuun yere düşen damlacıkları kulağıma müzik gibi geliyordu. Bir süre sonra arkamda beni izleyen adamları fark ettim. Onlardan kaçmam gerekiyordu. Koşmaya başladım, adamlarda koşmaya başladılar. O kadar hızlı koşuyordum ki Hayatımda hiç bu kadar hızlı koşmadığımı düşündüm. Bir süre sonra izimi kaybettirmiştim, sevindim ama sevincim kursağımda kaldı. Arkamdan bir ses "Bret" diye bağırdı. Arkama döndüm ve gördüğüme inanamadım, yine o siyah-beyaz takımlı pislikler. Bu sefer korkmayıp onların yanına gittim ve konuşmaya başladık.
-Beni neden takip ediyor sunuz?
-Bret bizden korkmana gerek yok, sakin ol
-Biz iyi adamları CIA'de çalışıyoruz ve senin gibi birisine ihtiyacımız var. Bize yardım etmelisin, bu günden sonra dünyanın kaderi senin ellerinde
-Durun bir dakika siz ne dediğinizin farkında mısınız? Ben! benim gibi birisi mi kafayı yediniz herhalde ben bunu asla yapamam.
Dediğimde sesim biraz yüksek çıkmıştı ve oradaki insanlar bize bakmaya başladılar. Onlara bir şey diyerek kendi hallerine dönmelerini sağladık, biz de kaldığımız yerden konuşmaya devam ettik.
-Cok kötü şeyler olacak Bret ama sana bunları söyleyemeyiz zamanla öğreneceksin bizimle çalışırsan hem para hem de asker olacaksın hem de kötüleri infaz edeceksin
Bu teklif biraz korkutucu gözüküyordu ama sanırım kabul edecektim. Çünkü hem para hem de süper asker olacaktım ve bu işi kabul ettim onlara çalışacaktım sabah olunca okula gittim ve ilk dersimiz kimya idi ve bu dersten nefret ediyordum ders çok sıkıcı bide bu dersten hiç bir şey anlamıyordum ve hocada inadına beni tahtaya kaldırıyor ve iyice sinir oluyordum.
-Tüm sınıfın içinde niye ben, of! Ne yapalım artık bunlara katlanacaktık. Akşam olunca Oven'ı aradım bilmediklerimi sordum ve artık işlere başlamıştım Oven benim için bir üs yaptırmıştı oraya bakmaya can atıyordum.