Ayazda Sevmek

Hazan

Giriş 2

Medya: Hazan
◆◆◆◆◆
Tanyeri kararırken soğuk beton ayazı yaşatır küçük bedene. Bakıcının attığı tokat yüreğine acı verirken bağırışları gözlerini doldurur minik Hazan'ın. |Yurdun yakınlarına bırakılan Hazan'ı dışarıda gezen yurt müdiresi Ayşe hanım bulmuş ve polise haber vermiştir. Annesi bulunamayan Hazan yurda geri verilmiştir. İlk adının ne olacağı düşünülürken küçük Hazan'ın boğuk bileğindeki iplik bileklik dikkati çekmiş üzerine işlenen "Hazan" yazısı kalmıştır ailesinden ona tek yadigar. |
Gözünden akan yaşı silip minik burnunu çekerek "ama biz bişey yapmadık ki çok güzel bir kedi vardı yaralı olduğu için onu kurtarmak istedik oda kaçtı bizde onun peşinden gittik"der dudaklarını büzüp, bedeni minik koca yürekli Hazan. Sevgi yoksunu bakıcı dövmüş ve oda cezası vermiştir küçük Hazan ve arkadaşı Yaren'e
Hazan: Ağlama kardeşim biz kötü birşey yapmadık " der onunla yaşıt arkadaşına sarılarak
Hazan hep dışarının nasıl bir yer olduğunu düşünmüş küçük kafasına kocaman bir dünya sığdırmıştır. Ama minik gözleriyle gördüğü ufacık bir alandır; sevgisizlikle yoğrulmuş. Yurttan ayrılıp gidenler çok şanslıdır onun için kocaman dünyaya gitmişlerdir içinde bol bol sevginin şefkatin bulunduğu yere. Bir gün bende gidebilirmiyim, kavuşabilirmiyim sevgiye diye düşünür.Hep ayaz yaşanır yurtta hep soğuk hep fırtına bu yüzden sevmez ayazı, yağmuru; ayazda doğmuş, ayazda yalnız kalmıştır.
Yine her gece olduğu gibi dışarıdan gelen gök gürültüsü ve çılgın rüzgarın yapraklara değerken çıkardığı korkunç uğultuyla gözyaşlarını tutamayan minik Hazan, anne sanrısıyla yorgana sığınır. Bir gün koca dünyayı görme umuduyla hıçkırarak gözlerini kapatır.
Günler geçip giderken kardeşim dediği Yaren'ide tutup götürmüştür koca dünyaya. Yalnız kalmış yine ayazı yaşamıştır minik bedeninde Hazan. Günlerce ağlamış sevgiyi birazcıkta olsun yaşayan yüreği tamamen sefil kalmıştır.
Bir sabah uyandığında bahçeye çıkar Yaren'in sesiyle, koşup birbirlerine sarılırlar.
Hazan: Kardeşim geldin beni bırakmadın
Yaren: Seni hiç bırakırmıyım" desede evlatlık verilen aile son birkez görmesi için getirmiştir Yaren'i yurda. Hazan Yaren'in gitmeyeceğini sandığı için çok mutlu olsa da Yaren'in götürülmesiyle yine ayaz çökmüştür koca yüreğine Yaren'i bulma umuduyla yurttan kaçar ana yola çıktığında korkuyla gözleri irileşir araçlar ona çok büyük canavarlar olarak gözükür. Yolun ortasında acıyla inleyen yavru bir köpek görünce arabaların korna seslerine rağmen içindeki korkuyla köpeği kucağına alarak kaldırıma oturur başında hissettiği elle irkilir ve hemen başını kaldırır. Çok güzel kumral bir bayan ona gülümseyerek" Yüreği sevgi dolu minik kuzu kimsin sen, annen baban yok mu ? " bu soruyla başını hüzünle eğen Hazan " Ben Hazan benim annem babam yok bugün kardeşimide kaybettim. Onu bulmak için yurttan kaçtım ama bu canavarları gördüm" der arabaları işaret ederek. Sevgi hanım arabalara bakarak tebessüm eder " Ama onlar köpekçiği yaraladılar bende kurtardım."der Hazan,"Aferin sana kuzum" der ve başını okşar Sevgi hanım, hayatı acılarla dolu olan bu miniğin. Sevgi hanım Hazan'da ona bahşedilmeyen yavru sıcaklığını hissetmiştir. Yurda gider ve yurt müdüresi Ayşe hanımla konuşur. Bu durumdan haberi olan küçük Hazan'ın büyük bir heyecan kaplar yüreğini, artık kavuşacaktır sevgiye belki Yaren'ide görürüm umuduyla sevinir. Sevgi hanım artık bir can sahibir yıllar önce ölen yavrusunun yerine koyar minik Hazan'ı. Hazan'da istediği aile sıcaklığına kavuşmuştur derinlerinde yatan ayaza rağmen...