Sad boys//L.H. & C.H.

o n e

Amelie'yi huzurlu uykusundan uyandıran alarm olmuştu.

Alarmı susturmak için yatakta telefonu arayan narin ve küçük eline değen metalle irkildi ve kahverengi iri gözleri birden aralandı. Uyandığında karşısında beyaz teni sarı saçları ve kirli sakallarıyla Luke Seksi(!) Hemmings duruyordu.

Gözleri onu bulduğunda gülmeden edemedi, sevdiği erkek yatağında yarı çıplak yatıyordu. Ve Luke uyanmaya başladığını görünce hemen telefonu eline aldı ve alarmı kapattı. Luke gözlerini açtığında mavi irisleri Amelie'nin ki ile buluştu ve bütün kızları etkileyen o çarpık gülüşünü yaptı Amelie'nin bu gülüşe dayanamadığını biliyordu.

Amelie bu suratı gördüğünde güldü ama endişeyle okula geç kaldıklarını söyliycekken Luke onu durdu.

" Luke galiba okula geç kal-"
"Şşh bebeğim, lütfen şuan bunu konuşmayalım yanıma gel ve benimle uyu?" Derken Luke Amelie'yi kendine çekti be onu kendine bastırdı.

Amelie onun erkeksi kokusunu alınca bayılıcağını sandı. Yüzü tam Luke'un boynundaydı içine iyice çekti bu kokuyu bir daha bulamayacakmış gibi ve söze girdi.

"Ama Luke devamsızlık hakkımı bitirdim ve müdür bir daha ki devamsızlığımda ailemi çağıracağını söyledi. Seninle uyumayı çok isterdim" dedi.

Amelie'nin babası ve annesi boşanmıştı ve Amelie annesiyle yaşıyordu ve bazen annesiyle iş yüzünden başka ülkelere gitmişti ve devamsızlık hakkını tüketmişti.

Luke'un gözlerini devirdiğini tahmin ediyordu öylede olmuştu. Üzülerek yüzünü kaldırdı ve kalkmaya yeltenirken Luke'un oflamasını duydu.

"Luke? Bir sorun mu var?" çok ciddiydi ve Luke şaşırmadan edemedi ve şaşkınlıkla açılmış gözleriyle ona baktı

"Evet var Amelie. Farkettiysen biz sevgiliyiz, uzun zamandır hemde. Ve bu süre içerisinde sevişip takılmaktan başka bir şey yapmadık birazcık vakit ayırsan ölmessin!" Resmen kükremişti.
Amelie gözlerinin dolduğunu hissetti ve belli etmemeye çalıştı ama ılık göz yaşı yanağından süzülüp gitmişti. Luke'a hak verdi. Çok çok haklıydı, ona vakit ayaırmıyordu hep bi bahanesi oluyordu ama bunu oda istemezdi.

"Tanrım, Luke seni seviyorum, çok özür dilerim böyle olmasını bende iste-"

"Kes sesini Amelie! Seni daha fazla dinlemeyeceğim artık bıktım, seninle sırf sevişmek için çıkmadım eğer böyle bir amacım olsaydı okuldaki senden daha güzel kızlarla çıkardım" dedi. Ama söylediğine kendisi bile inanmamıştı. Amelie gerçekten çok güzel bir kızdı hatta belki okulun bile en kızı olabilirdi.

Luke yataktan kalkarken konuştu "Seni seviyorumdum ama sen bu sevgiyi azalttın ve seninle gerçek bir sevgili olmak için çok uğraştım ve sevgini hissedemedim. Bazen sırf okulda seviliyorum ve yakışıklıyım diye benimle çıktığını düşünüyorum Ama artık yeter buna dayanmak zorunda değilim. Bitti Amelie, bitti!!!" Amelie göz yaşlarına hakim olamıyordu. Luke'u seviyordu ama Luke'un onu sevdiği kadar değil. Luke yakışıklı, cooldu okulun gözde basketbolcusuydu o ise okulun popüler ve güzel kızıydı, ve bilirsiniz bu iki karakter genelde sevgilidir. Ama tek farkları vardı, onlar birbirlerine bir şeyler hissediyordu.

Ama Amelie o klasik popüler kızlar gibi aptal olmamıştı. Çok iyi nazik ve arkadaş canlısıydı, yardımseverdi. Evet dersleri harika sayılmazdı. Ama son zamanlarda çok değişmişti eski Amelie'yi göremiyordu Luke. Onu Luke'a sevdiren özellikleri buydu mükkemmel olmasıydı ama son zamanlarda Luke ona olan sevgisinin azaldığını düşünüyordu ama zerre azalmamıştı. Ama kararlıydı bu işi bitirecekti çünkü o değişmişti.

İri kahverengi irisleri, çenesindeki kısa çikolata rengindeki saçları beyaz teni ve güzel fiziğiyle tam bir fransızı andırıyordu.

Zaten babası ve annesi bir fransızdı annesiyle orda tanışmışlardı ve evlenmişlerdi. Sonra Amelie doğmuştu ve Jane'in (annesi) işi yüzünden Avustralya'da Sydney şehrine taşınmışlardı. Babasıyla annesi aralarında saman alevi gibi birden yanıp sönen aşkları yüzünden boşanmışlardı.

Babasının bir sevgilisi vardı. Güzel esmer bir kadındı. İki çocuğu vardı biri kız biri erkek. Erkek olan onun yaşındaydı ve onun okulunda okuyordu. Bazen karşılaşırlardı ama hiç konuşmamışlardı.

Amelie'nin annesi tamamen işine odaklanmıştı. Sevgilisi yoktu bir ara olur gibi olmuştu ama annesinin işi yüzünden ona vakit ayıramadığı için başlamadan bitmişti.

Amelie afallamıştı, Luke'un söylediklerini tekrar tekrar düşündü.

"Ne? Ne?! Buda ne demek oluyor?!Nereye gidiyorsun?"

Luke tuttuğu kapı kulpunu bırakıp aceleyle giyinmeye çalışan Amelie'ye döndün ve gözlerinin dolduğunu hissetti ama fark ettirmedi.

"Bu şu demek oluyor, ayrıldık Amelie anlıyormusun? Sen değiştin, ve seni ilgilendirmez ama fark ettiysen okul var okula gidiyorum!"

Amelie üstünü giymişti çoktan ve sulu gözlerle Luke'a bakıyordu. Ne yapıyağını bilemeden Luke'a koştu ve dudaklarını onunkine bastırdı. Luke ona dayanamıyordu tam karşılık vericekti ki birden kendine engel oldu. Kendini ondan çekti.

"Amelie bunu bana yapma, sana zaafımın olduğunu biliyorsun lütfen bitsin artık!"

"Hayır Luke! Bitmesin lütfen. ikimizde birbirimizi seviyoruz ve mutluyuz" dedi. Ağlayışı bütün evi kaplıyordu. Luke'un gözünden damlalar düşüyordu, o ilk defa bir kız için ağlamıştı. Ve kapıyı açarken konuştu .

"Hayır mutlu değiliz" derken odanın kapısını açtı ve merdivenlerden inerken arkasına bile bakmadan çıkışa ilerledi arkasında koşan kıza aldırış etmeden kapıyı açtı ve sertçe çıkıp çarptı. Kaskını taktı ve son model motorsikletine binip hızla uzaklaştı.

Amelie durmadan ağlıyordu gözleri kıpkırmızı olmuştu, ağlamaktan yüzü şişmişti ve Luke'un çıkardığı motor sesini duyarken dizlerinin üzerine düştü ve göz yaşlarına boğuldu.

I love u guys//