Liam en ik liepen door de target opzoek naar dingen voor in ons appartement. Toen we het nieuws aan de andere vertelde vonden ze het eerst jammer maar daarna waren ze enthousiast. We woonde niet ver van ze vandaan dus we konden elkaar bezoeken wanneer we wilde.
'Wat vind je van deze kussens?' vroeg ik. Ik hield een aantal kussen met een vintage print omhoog. 'Ze zijn wel leuk' antwoorde Liam afwezig. Ik liet mijn armen zakken en legde de kussens in de winkelwagen. 'Wat is er?' vroeg ik. We liepen ondertussen een stuk verder. 'Ik zat na te denken' antwoorde Liam. 'Dat doe je ook niet vaak' lachte ik. Liam merkte het niet eens op en sloeg een gangpad in. 'Waarover?' vroeg ik. 'Ons, wat als het misgaat? We wonen samen' zuchtte Liam. 'Gebeurt niet, weet je nog toen ik naar Australië ging?' vroeg ik. Ik vlecht mijn vingers in die van hem. 'Ja je was totaal in de war en was mij zat' antwoorde Liam. 'Fout, ik ging weg omdat ik boos op mezelf was' zei ik.
Liam keek naar me en ik glimlachte. 'Je bent raar' mompelde Liam. Ik begon te lachen. 'Maar wat hebben we nog nodig?' vroeg ik. 'Een netflix abonnement' antwoorde Liam. 'Ik had het over spullen voor in ons appartement' zei ik. Mannen.
~*~
Als Liam de laatste lamp ophangt klap ik in mijn handen. 'Nu zijn we eindelijk klaar' zei ik. Liam ging naast me staan en sloeg zijn arm om mijn middel. 'Een eigen stekkie' zei Liam. We keken naar ons appartement en alles zag er zo mooi uit. Kleurrijke bank, Witte tafel met witte stoelen, Moderne keuken, Veel kussens en kaarsen, de fotomuur en nog een onbekend iets in de hoek voor het raam. 'Wat is dat?' vroeg ik. Liam keek naar de hoek en duwde me een stukje die richting in. 'Kijk maar' zei Liam. Ik liep naar het ding waar een deken overheen zat. Als ik hem er af haal sla ik mijn handen voor mijn mond.
'Liam' zei ik zacht. Ik keek naar de piano die mij spontaan in tranen bracht. Ik voel Liam zijn handen op mijn heupen en zijn adem in mijn nek. 'Vind je het mooi?' vroeg Liam. 'H-hij is prachtig' breng ik uit. Ik draai me om en sla mijn armen om Liam heen. Liam knuffelt me terug en ik kan tranen van geluk niet onderdrukken. 'Syd je hoeft niet te huilen' zei Liam met een oprechte glimlach. 'Het is alleen dat het zo'n mooi cadeau is' zeg ik glimlachend. Liam legde zijn handen op mijn wangen en veegt mijn tranen weg met zijn duim. 'Dankje' zei ik zacht. Liam glimlacht en drukt zijn lippen even op de mijne.
~*~
Ik zit op de brandtrap met een warm deken om me heen. In mijn handen heb ik een mok met warme thee. Ik kijk naar de lichtjes van de stad en geniet van de frisse avondlucht. 'Babe kom je eten?' vroeg Liam die ineens bij de balkondeur stond. Ik hoorde het niet en bleef kijken. 'Sydney kom je?' vroeg Liam nog een keer. Ik stond op en liep met hem naar binnen.
Hij had mijn favoriete eten gemaakt: Risotto met spinazie ala crème, parmezaanse kaas en stukjes kip. (A/N om eerlijk te zijn, die risotto is mijn favoriete eten na Indiase curry). 'Zullen we op de bank eten met een goede horrorfilm?' vroeg ik. 'Voor deze ene keer' antwoorde Liam.
En toen zaten we moet een kom risotto met een lepel in onze hand op de bank. 'Echt romantisch dit' zei ik lachend toen ik American Horror Story opzet. 'Waarom kan jij niet tegen horrorfilms?' vroeg ik. Ik legde mijn benen op Liam's schoot en mijn hoofd op zijn schouder. 'Ik vind ze niks' antwoorde Liam. 'Weetje nog die ene keer in de bioscoop?' vroeg ik. 'Maar al te goed' antwoorde Liam.
{Begin Flashback}
Pov Liam
Sydney en een horrorfilm. Totaal te verwachten ofzo. Ik zag haar helemaal achteraan zitten met een enorme bak popcorn. Ik ging naast haar zitten.
'Waarom horror?' fluisterde ik. Ze keek me aan en at wat popcorn. 'Om meer moordtechnieken te leren voor als ik het nodig heb' fluisterde ze terug. Ik grinnikte en keek naar het scherm. Ik haat horror maar Sydney is totaal niet bang. 'Waarom ben je niet bang?' fluisterde ik. 'Omdat mijn vrienden het leuk vonden om de Excorsist te kijken toen ik 12 was' antwoorde Sydney fluisterend. 'Serieus?' fluisterde ik. Ze knikte. 'Maar Ben en Noah moesten The Notebook met ons kijken' fluisterde ze terug. 'Na de film breng ik je naar huis' fluisterde ik weer. Ze knikte en ik draaide me om. En raad eens wat er toen gebeurde? Er gebeurde iets werkelijks walgelijks en ik weet niet hoe maar ik gilde als een klein meisje. Ik keek naar Sydney die een lach aan het onderdrukken was.
Pov Sydney
Wat zou jij doen als de badboy van de school als een klein meisje gilt? Ik proeste het uit en schoot in de lach. Ik werd meteen gesssssttt. Ik stond op. 'Agh sssssssttt toch zelfs. Ik ben jarig dus ik mag' riep ik gefrustreerd. 'Meneer en mevrouw, ik verzoek u vriendelijk om deze zaal te verlaten' zei ineens een personeelslid. 'Oké wie was die snitch!?' riep ik. Liam proeste het uit een schoot in de lach. 'Meneer zeg tegen uw vriendin dat ze stil moet zijn' zei het personeelslid weer. 'A: ik ben niet zijn vriendin, B: de butler heeft het gedaan!' riep ik en ik trok Liam rennend naar buiten.
{Einde Flashback}
'O my hemel dat was zo grappig' lachte ik. 'Ik gilde als een klein meisje' mompelde Liam. 'Ik weet iets beter: laten we een monster high film kijken' lachte ik. 'Wat is monster high?' vroeg Liam. 'Het is een school waar zeg maar alle kinderen van bekende monsters naartoe gaan' antwoorde ik. 'Vooruit dan maar, beter dan horror' zei Liam.
'Deze heet Boo York' lachte ik. Liam keek en moest ook lachen. 'Laten we die kijken, hij gaat over New York' zei ik. 'Is goed' zei Liam.
A/N
Oké misschien een slecht hoofdstuk maar ik wilde er toch iets van maken.
Vote
Comment
Follow
Xxx Sunny
JE LEEST
Sydney in New York
RomanceHet langverwachte vervolg op Sydney's badboy 2 'Liam ik haat het donker' zei ik. 'Je houdt van de smerigste horrorfilms maar je haat het donker? Je bent raar' zei Liam. 'Waar zijn we eigenlijk?' vroeg ik. 'Dat zie je zo wel' antwoorde Liam. Liam had...