Medyada ki şarkı ile okuyun lütfen.
Iyi okumalar."Sen iyi misin ?"
Baekhyun yukarıdan gelen kalın sesle bulunduğu duruma içinden küfredip onunla ilginlenmek gibi bir niyeti olmadığına adı gibi emin olduğu adama doğru baktı.
Baekhyun daha önceden gördüğünü düşündüğü yüzle durmuştu. Bu o güzel hırsız çocuktu.Göz yaşlarını sertçe silip ayağa kalktı.
"Seni ilgilendirmez. İşine bak."
"Hadi ama. Yardım etmeye çalışıyorum sadece." Chanyeol hızlıca yürüyen çocuğun arkasından yürümeye başladı.
Baekhyun durdu ve şuan eve gidip tüm gün ağlamasına engel oluşturan çocuğa doğru döndü.
"Bunu neden yapacakmışsın ki ? Çıkarların için benimle gerçekten ilgileniyormuş gibi yapıyorsun sadece."
Chanyeol karşındakı çocuğun güvensizliğiyle afallamıştı. Bir insanın bu kadar kötü düşünmesi için güvendiği her insanın sırtına bir bıçak saplamış olması gerekirdi herhalde.
"Bak neler yaşadın bilmiyorum ama ben o bahsettiğin kişilerden değilim."
"Dedi beni soymaya çalışan kişi." Baekhyun gözlerini devirip yürümeye devam etti. Chanyeol de yürümeye başladı.
"Tamam. Kabul. İlk izlenimim mükemmel değildi ama sana yemin ediyorum nedenlerim vardı."
"..."
Karşı taraftan gelmeyen cevapla Chanyeol devam etti.
"Buranın iki sokak aşağısında kimsesiz iki çocuk yaşıyor. Onları tanımıyorum ve niye bu halde olduklarını bilmiyorum ama yardım ediyorum çünkü çaresiz çocuklar görmeye dayanamıyorum. Onlar açlar ve elimden bir şey gelmiyordu. Bunu yapmak zorundaydım. Sadece sen de çaresiz görünüyordun ve yardım etmek istedim."
"Bu kadar belli ettiğimi bilmiyordum. Teşekkürler. Kimsesiz ve çaresiz olduğumu hatırlattığın için. Çok yardımın dokundu. Şimdi git."
Chanyeol sinirlendiğini hissediyordu.
Önünden yürüyen çocuğun önüne geçerek omuzlarından tutup durdurdu."Birincisi sana yardım eli uzatan herkesi böyle geri çeviriyorsan yanında kimse olmamasına yakınamassın."
Chanyeol çocuğun omuzlarından kolunun başladığı yere doğru ellerini indirerek çocuğa biraz daha yaklaştı.
"Ikincisi artık kimsesiz sayılmassın çünkü bana sahip olabilirsin. Söylediklerinin bir önemi yok çünkü bir kere aklıma koyduğum şeyi yaparım. Seni bırakma gibi bir niyetim yok. Hayata tekrar tutunmanı ve mutlu olmanı sağlamak istiyorum."
Baekhyun fazlaca yakınında ki güzel yüzle ve duyduğu sözlerle aynı kişi tarafından ikinci defa büyülendiğini hissetmişti. Tabiki bu sefer ki de birincisi gibi kısa sürmüştü.
Baekhyun kollarında ki büyük ve damarlı elleri hızla geriye itti ve fazlaca yakınında ki yüzden uzaklaşmak için iki adım geriye gitti.
"Tamam. Madem yardım etmeye bu kadar isteklisin berbat hayatıma hoşgeldin! Beni mutlu etmek istiyorsun öyle mi ? Peki. Bir anlaşma yapalım. Sana 1 hafta veriyorum. Bana hayatın yaşamaya değer olduğunu gösterebilir ve beni mutlu edebilirsen senin istediğin 1 şeyi yaparım."
Chanyeol sevinçle kabul edicekken Baekhyun konuştu.
"Ama eğer yapamassan hayatımdan defolup gidersin. Ve sana yemin ediyorum boğucu ve soğuk kişiliğim ile geçirdiğin bu 1 haftanın her günü bana bunu teklif ettiğine lanet ediceksin." Baekhyun önünde ki uzunu yana itip yürümeye devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Is Not A Choice || ChanBaek
FanfictionBaekhyun hayatındaki her önemli noktayı kaybettiği zamanda gelmişti Chanyeol. Ve onlar bilmiyordu. Aşkın bir seçenek olmadığını...