My Maid My Love (On Going)

Chapter 11 At the Hospital Part 1

Matthew's POV

I can't bear watching this lady crying so I hug her.

Naaawa talaga ako sa sitwasyon niya ngayon. Knowing that wala na yong tatay niya and her mom is fighting for her life.

I don't know but I want to comfort her. I want her to know that she's not alone.

So heto siya ngayon binabantayan ko kasi nakatulog siya kakaiyak.

I called Ron kasi alam ko may number to sa mga kaibigan niya eh.

Dialing...

Tsk. Tagal sumagot ng loko. Naghihilik na siguro ito ngayon or worst tumutulo na laway nito.

"Hello. Bakit ka napatawag. Gabi na oh. Magpatulog ka naman."  Siya habang humihikab pa.

"Tawagan mo si Nica. Sabihin mo nasa hospital yong bestfriend niya." Ako.

"Okay." Siya

"Text ko nalang yong address at room number." Ako.

Ayon bumalik nako sa kinauupuan namin kanina.

Buti naman at nakatulog na siya.

Maya maya pa ay bigla nalang siyang napagising tapos tumutulo ang luha niya...

"Jujujuju. Matt sama ng panaginip ko. Wala na daw sila. Iniwan na daw nila ako."  Siya habang iyak na naman ng iyak.

"Ssshhh. Magiging okay rin ang lahat Alice." Ako habang yakap yakap ko siya.

Maya maya pa ay tumigil na siya kakaiyak.

"Matt salamat nga pala ah. Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga." Siya habang nakayakap pa rin sa akin.

"Hmmm." Tipid kong sagot. Ewan. Hindi ko alam eh. Paulit ulit nagp-play yong sinabi niya...

Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga.

Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga.

Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga.

Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga.

Kung wala ka hindi ko na alam ang gagawin ko. Salamat talaga.

Para lang akong ewan dito.

Aish! Tandaan mo Matt hindi paglalandi ang pinunta mo dito.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

After how many minutes ay nakarating na ang mga kaibigan ko at kaibigan niya.

-End of Chapter

Ano kaya yong nafeel ni Matt?

Alamin sa next chapter...^____^