4.20
Uçurumun kenarına gidip oturdu.Yine kimse yoktu.Aklına dün geldi
"Beraber?"
"Beraber."
İstemsizce sırıttı.Onu kurtaracaktı bu bataktan.
Dakikalar geldi,geçti.Hala görünürde kimse yoktu.Gözlerini kapadı ve içinden 10'a kadar saymaya başladı.10 diyince gelmesi gerekirdi
"1"
"2"
"3"
"4"
"5"
"6"
"7"
"8"
"9"
"Vee..10"
Kimse gelmeyince gözlerini kapadı.Uyuya kalmıştı.6.28
Gözlerini açınca yine göremedi seokjin'i.Can sıkıntısından uçurumdan aşağı bakmaya başladı
Bak.Biri kollarımda uyuyup gitmem diyordu gitti.
Kayalıkların arasındaki çelimsiz beden.Ve üstüne yağmur misali yağan kızın göz yaşları.Kız ayağa kalktı
"O günlük seninle doluydu seokjin..."
Dedi ve kendini uçurumdan aşağı,çocuğun yanına bıraktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lilac sky/kim seokjin
FanfictionBirlikte aşacaktık.Ama o zaten aşmış gibiydi.Ben ise kendime yeni bir dert eklemiştim onun sayesinde