A/N: May pakulo nanaman akong ganitong kwento, haha. Please support this. This is the most creative idea that I have thought of so far.
--
Denise POV
Oh my goodness! Malalaglag ovaries ko! Dumaan lang naman si crush sa akin! Ang bango niya talaga!
Ang manyak kong pakinggan 'no?
Pa'no ba naman kasi... kahit anong pagpapapansin ko sa kanya, balewala lang. 'Nyeta.
Para akong stalker niya... pero okay lang... talaga... hihi
"Ang swerte niyang nagkagusto pa ako sa kanya dahil hindi niya alam kung gaano kahirap mambasted araw-araw para lang may space siya ah. Kapal ng mukha niyang 'di ako pansinin." sabi ko sa friendlaloo kong si Mirana na malamang ay kasama kong nadaanan ng grupo ng crush ko
"Kung makapag-salita ka, parang alam niyang may gusto ka sa kanya ah." sabi niya
Oo nga naman...
"Eh baka kasi upakan siya nung mga binabasted ko eh."
"That makes them less worthy of you... kung nahihiya ka, ako na lang ang magsasabi." akmang pupunta na siya kay Pete pero hinila ko siya nang mahigpit...
Yes, Pete ang pangalan ng crush ko. Pogi 'yan, I swear. Mayaman pa. 'Yun nga lang maipagyayabang ko tungkol sa kanya.
"'Wag! Masisira face niya pag inabangan siya sa kanto nila Fred o Danilo or kung sino pa man. They're the most violent and possessive suitors I will ever have to deal with in my life." mahabang explanation ko para marealize niyang hindi pwede talaga
"Okay, fine. Hindi naman sila siguro ganun. We're in a freaking school that has students coming from well-off families. They can't be very immature to handle the humiliation like that, could they?" sabi niya
We're seriously talking. I don't know, but it just comes out of our mouths in such a way that it's free-flowing.
"Still. What if they bully him?"
Lahat na ng naiisip kong pang-aalipusta kay Pete ay ginagawa kong situation na pwedeng maging posible.
"You've gotta be kidding me." And there, she lost.
We ate at the cafeteria in our school. I didn't even have to line up because there's someone who'd always let me cut in line. Siyempre, hindi naman lahat manliligaw ko. Ang haba naman ng hair ko, talo ko pa si Rapunzel. I have some invisible power over the lower levels... well, dahil takot sila sa suitors ko.
Fred is the Captain of our basketball varsity team - he's a senior of mine. Yes, I'm a junior high school student... like Pete who's expected to be the next Captain next year. Ang pogi lalo ni Pete pag naglalaro siya...
Danilo, on the other hand, is a Taekwondo club member. Sinong hindi matatakot sa pambato ng school namin sa international competitions? Kahit ako takot na ma-roundhouse kick eh.
James - yes, meron pa - is a student council officer. Hindi naman ganoon kataas posisyon niya pero may takot pa rin sa kanya. 'Scuse me.
May iba namang wala nang mataas na pwesto, so wala nang silbi sa akin. Bleh. I appreciate them pero itong tatlong 'to ang pinaka-pinakikinabangan ko eh.
Kahit naman pinapadaan nila ako, pumipila pa rin ako dahil inaaway ako ng teacher naming maganda na si Ms. Reyes. Matatapakan ko raw hair niya. Psshh. Di kasi niya bini-braid tulad ko.
Nakaupo na kami ni Mirana sa favorite spot namin. As always, hindi tahimik ang meal time namin. Hindi ko na nga kailangang mag-diet para pumayat eh. Sa dinami-rami ba namang gagambala sa pagkain ko.
