Μια περίεργη μέρα

159 13 0
                                    

Απομακρύνθηκα αφήνοντας τον μόνο του στο σαλόνι.Φυσικά και δεν τον ήξερα αλλά αυτό που είπε ήταν απαράδεκτο!Πως μπορεί να το πιστεύει;πήγα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα.Κάθισα για λίγο στο κρεβάτι και ύστερα ξάπλωσα για να με πάρει ο ύπνος.Για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορούσα να κοιμηθώ,μάλλον ο καφές που ήπια το πρωί θα φταίει..Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω προς το μπαλκόνι. Έμεινα εκεί για λίγο κοιτάζοντας την υπέροχη θέα,τα αστέρια,τα σπίτια που αγνοφαινονταν απο μακριά.Μετά από αρκετή ώρα επέστρεψα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα μέσα σε λίγα λεπτά με είχε πάρει ο ύπνος.Το επόμενο πρωί ξύπνησα νωρίς, τεντοθηκα και αφού ντύθηκα κατέβηκα στην κουζίνα
"Καλημέρα σας"είπα σε όλους με ένα χαμόγελο.Προφανώς ο μόνος που έλειπε ήταν ο κ.Νίκος
"Καλημέρα" μου είπε ο καθένας
Μετά από λίγο μπήκε και ο Νίκος λέγοντας ένα απλό καλημέρα τυπικά και είμαι σίγουρη ότι δεν το εννοούσε.Παρατηρώ κάθε κίνηση του, βάζει καφέ σε ένα φλιτζάνι και εγώ ακουμπάω τα χείλια μου στο δικό μου φλιτζάνι και μένω για λίγο ακίνητη κοιτάζοντας τον όταν φεύγει πίνω μια γουλιά

"Έτσι είναι πάντα;"ήθελα να μάθω

"Όχι δεν είναι!Μάλλον μόλις θα ξύπνησε" μου είπε ο Φάνης

"Ααα" ήταν το μόνο που κατάφερα να πω

Ύστερα ο κ.Λεωνίδας και ο Φάνης βγήκαν από την κουζίνα και εγώ έμεινα με την Γεωργία

"Λοιπόν δεν μου είπες πως περάσατε χθες;"την ρώτησα ενώ έπλενα τα πιάτα

"Αχ που να στα λέω"είπε με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη

"Ωχ για λέγε"της είπα

"Φιλιθηκαμε με τον Φάνη"τι τυχερή αυτο είναι υπέροχο!

"Αυτό είναι υπέροχο μπράβο!!"Της είπα χαμογελώντας

"Και πως έγινε αυτό;"την ρώτησα

"Ε να στο μπαρ που πήγαμε με πλησίασε και μου είπε οτι του αρέσω και με φίλησε. Νόμιζα ότι τον είχε πειράξει το ποτό αλλά σήμερα το πρωί μου το ξανα είπε.."

"Πολύ χαίρομαι!!Και εσύ τι του είπες;"ρώτησα

"Ότι και σε μένα μου αρέσει και τα φτιάξαμε"το πρόσωπό της φωτίστηκε ολόκληρο
"Πόσο χαίρομαι για σένα "της είπα και το εννοώ.Ο Φάνης φαίνεται ένα πολύ καλό παιδί και είμαι σίγουρη ότι ταιριάζουν απίστευτα!
"Πάω να στρωσω τα κρεβάτια"μου είπε και έφυγε.Ύστερα άρχισα να μαγειρεύω, λέω να φτιάξω τορτελινια αλα κρεμ, η σπεσιαλιτέ μου!!Αφού τα έφτιαξα τα έβαλα στον φούρνο για να γίνουν.
"Κριστηηηηη" ακούω μια φωνή που είναι γνώριμη και εμφανίζεται ο Νίκος
"Παρακαλώ με θέλετε κάτι;"του ειπα
"Πετάγεσαι μέχρι το σούπερ μάρκετ να μου αγοράσεις αυτά τα πράγματα;"μου είπε και μου έδωσε μια λίστα
"Εντάξει παω αμέσως" του είπα
"Έτσι σε θέλω" μου είπε και προσπάθησα να το αποφύγω αυτο κοιτοντας τον περίεργα.Έφυγα για το σούπερ μάρκετ και άρχιζα να βάζω τα πράγματα που μου είπε στο καλάθι.Όταν έφτασα στο ταμείο πλήρωσα και έφυγα..Στον δρόμο με πλησιάζει κάποιος που μου ήταν τελείως άγνωστος
"Γεια σου όμορφη"μου είπε και προσπάθησα να μην δώσω σημασία και προχώρησα.Όταν ένιωσα κάποιον να τραβάει το χέρι μου
"Όταν σου μιλάω θα με ακούς!"Ο άνθρωπος είναι παρανοϊκό
"Κύριε πατέ καλά;"τον ρώτησα
"Πολύ καλά!Πως μπόρεσες;" τι πως μπόρεσα;Καλά με δουλεύει;
"Ορίστε;"ειπα
"Σκύλα"μου είπε εκείνος
"Συγγνώμη εγώ δεν σας εβρισα!Δεν σας ξέρω καν.Με συγχωρείται" απομακρύνθηκα όταν ξανα ένιωσα τον άνδρα να με τραβάει από τον καρπό και με μια κίνηση μου δίνει ένα δυνατό χαστούκι και μετά έρχεται και δεύτερο.Δεν μπορούσα να τον αποφύγω..Και με μια κίνηση με έσπρωξε και έπεσα στον δρόμο.Πίεσε τα χέρια του στην κοιλιά μου και από τον φόβο μου άρχισα να κλαίω
"Βοήθεια"προσπάθησα να πω
"Βοήθεια"ξανα λέω και εκείνος μου κλείνει το στόμα με το χέρι μου και βρέθηκε από πάνω μου.Του δαγκωσα το χέρι και φώναξα βοήθεια ακόμα ποιο δυνατά και βρήκα το θάρρος να τον κλώτσησω στο σημείο που έπρεπε και αυτός μορφασε απο τον πόνο. Τότε εμφανίστηκε κάποιος και αφού με ρώτησε αν είμαι καλά έφυγα.Ελπίζω να του φέρθηκε όπως του άξιζε.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μου επιτέθηκε;τι έκανα;τόσο τρελός είναι ο κοσμος;διάφορα ερωτήματα άρχιζαν να περικλείουν το κεφάλι μου.Όταν έφτασα σπίτι με ρώτησαν γιατί το πρόσωπό μου ήταν κόκκινο και τους εξήγησα..
"Χαράς στο κουράγιο σου!"Πετάχτηκε η Γεωργία και πήγα να αφήσω τα πράγματα στο γραφείο του ..Ξέρω ότι δεν επιτρέπεται να πάω αλλά που αλλού να τα αφησω;

Αχ αυτά τα μάτια σου Where stories live. Discover now