Endless Love// whatsapp texting {stydia fanfiction}

•••••ÜNLEM•••••

Kusura bakmayın arkadaşlar son bölümde bir aksilik oldu ve silmek durumunda kaldım. Onun yerine yeni bir bölüm yazmaya karar verdim. Umarım anlayış gösterirsiniz Teşekkürler^^

Sabahın erken saatlerinde gözlerini sahilin kenarında bir bankta açmıştı Lydia.

Başı biraz dönüyordu dün gece biraz fazla mı kaçırmıştı?

Peki ama neden?

Sabaha kadar burda ne yapmıştı?

Tüm bu soruları bir kenara atıp kendine gelmeye çalıştı Lydia. Ayağı kalktı ve tam düşecekken bir adam onu belinden kavrayarak tutmuştu.

"Hanımefendi iyi misiniz?"

"Şey ben...ben iyiyim teşekkür ederim."

"Biraz oturmaya ne dersiniz?"

"Hayır sağo-"

Adam Lydia nin kolunu kavrayarak onu oturduğu bankın boş olan kısmına doğru çekti.

"Lütfen"

Dedi gülümseyerek.

Oldukça bakımlı ve hoş bir beyefendiye benziyordu. Tahminen kendinden bir kaç yaş büyüktü. Güzel sarı saçlara ve bir okadar güzel kıskanılacak mavi gözlere sahipti. Dudağının kenarında konuştukça belirginleşen gamzesi muhteşem bir kusurdu. Giysilerinden varlıklı bir ailesi olduğu aşikârdı.

"Huhuuu daldın gittin kızıl melek"

"Şey ben biraz yorgunum ve bana kızıl melek demezsen sevinirim benim gitmem lazım."

"Ne hayır, dur bekle!"

"Ne var!!! "

"Biraz kaba mıyız acaba? "

"Biraz salak mıyız acaba? "

"Anlıyorum biraz sarsılmışa benziyorsun fakat bu güzel gözleri ağlatan şeyi bilmek isterim."

"Ne ağlamasından bahsediyorsun sen, acilen eve gitmeliyim kusura bakma."

"Telefonuna numaramı ekledim her istediğinde arayabilirsin her zaman beklerim."

"Ah ne güzel bir de telefonumu mu karıştırdın başka ne yaptin acaba aptal? "

"Bir de numaranı almış olabilirim kızıl şeytan"

"Bana lakap takabileceğini kim söyledi sana ihtiyacım yok seni tanımıyorum bile numarani silerim eve gidince sen de silersen sevinirim."

Lydia çocuğun konuşmasına bile izin vermeden hızlı adımlarla hemen oradan uzaklaştı.

...................................&

Lydia aynada yüzüne bakarken kendine acıdığını fark etti. Bu kadar mahvolmamıştı daha önce. Kimse onu bu kadar üzmemişti. Neden Stiles onu bu kadar kırıyordu. Onun peşinde koşmaktan yorulmuştu. Her gün ondan mesaj beklemek canını çok yakıyordu.