Just me

Chapter #4

Aangekomen thuis leg ik de boodschappen op tafel, terwijl me moeder aan het koken is. Mijn moeder kijkt me aan. ''Is er iets je ziet er helemaal wit uit.'' zegt ze geschrokken. ''Nee ik voel me niet zo lekker, ik ga even een badje nemen.'' Ik loop naar boven en ik trek me kleren uit, ondertussen heb ik me telefoon op me bed neergelegd. Terwijl ik langs de spiegel loop zie ik me nek, en ik loop weer terug om te kijken hoe het eraan toe is. Na 2 minuten ga ik de bad in.  Ik probeer zo min mogelijk mijn wond in de water te krijgen. Hoe kom ik aan die wond? Is het een hondenbeet? Misschien een bij? Maar dan was die niet zo heftig geweest. "Alyssa! je telefoon gaat af! Moet ik het opnemen?" roept me moeder vanuit beneden. "Nee, laat maar zitten! Ik bel diegene zo wel terug." Zingend probeer ik uit bad te komen, ik wikkel mezelf om een baddoek. Because you know i'm all about that bass bout that bass n.." ondertussen heb ik op me telefoon gekeken, en ik zie een nummer die ik niet ken. Ik bel diegene terug. Diegene neemt niet op.. Wie zou dat zijn? Denk ik in mezelf. Ik wil op Whatsapp vragen aan mensen of ze die nummer kennen maar, ik zie al een ander appje. Ik weet wat er met je is, kom om 20:30 naar bosje. Ik begin bang te worden van de feit dat ik morgen te weten kom wat er met me is.

Ik word wakker met de zon die in me ogen schijnen, het is 11:37. Eindelijk weekend! En het begint me weer door te schieten. Wat is er met me aan de hand. Zal ik het vragen aan me moeder voor advies? "Goeiemorgen schatje! ontbijt op bed!'' komt ze vrolijk me kamer binnen, en begint naast me te zitten. ''Dankjewel mam, ik heb een vraag..'' Nog steeds twijfel ik of ik het moet zeggen of niet. Ik verander van gedachten en vraag spontaan een ander vraag. ''Niet boos worden he. Maar eh waar is papa?'' Ik probeer uit me moeders gezichtsuitdrukking haar emotie te vinden. ''Alyssa dit onderwerp wil ik niet in mijn huis hebben! Hoevaak moet ik dat nog zeggen.'' Ze staat op en loopt weg, ze gooit de deur achter haar dicht. ''Maar ik heb het recht erop om te weten wie en waar me vader is!'' roep ik. Ik krijg geen reactie. Ik loop rustig naar de deur en doe het open. Ik zie me moeder op de grond zitten met haar armen over haar knieën heen. ''Oh sorry dochter, dit is nooit me bedoeling geweest. Het is moeilijk als alleenstaande moeder.'' snift ze tussendoor ''Alleenstaande? maar je zei dat papa op werk was op vakantie, wat allang voor mij bekend was dat het niet zo is. Ik ben al 16 moeder is het niet tijd om me te vertellen wat er is?'' Ze kijkt me aan en geeft een kus op me voorhoofd, met haar natte lippen van alle tranen. ''Wanneer ik er klaar voor ben, zal ik het je zeker vertellen.'' Ik droog haar tranen en geef haar een kus. We staan allebei op en ik vraag haar of ze mee wilt eten met de ontbijt die zij voor me had gemaakt.

Het is ondertussen al 22:20, ik doe stap naar buiten gooi de deur dicht. Ik loop weer naar de bos waar we de vorige x hadden afgesproken. Ik zie hem daar al zitten. ''Zo jij bent vroeg.'' zegt ie leuk. Ik ga naast hem zitten en kijk wat hij heeft meegenomen. Zijn laptop. ''Uhm ja over dat, het liefst wou ik naar je huis, en erover hebben maar..'' En ik onderbreek hem. ''Ja oke kom maar.'' Ik sta op en begin te lopen, ik hoor dat hij achter me aan loopt. Eenmaal thuis aangekomen klop ik op de deur en me moeder doet het open. ''Uh mam, dit is een vriend van mij.'' zeg ik met hoop dat ze niet boos word. ''Charlotte.'' en ze steekt haar hand uit. ''Adam.'' zegt hij en loopt naar binnen. ''We wisten niet dat we bezoek zouden krijgen dus let niet op de rommel, neem plaats.'' Adam gaat zitten en pakt zijn spullen uit. ''Ik laat jullie alleen, dus ik ga wel even naar boven.'' zegt me moeder met een glimlach op haar gezicht. ''Wil je wat te drinken?'' Hij schud met zijn hoofd. ''Sap.'' Ik pak drinken voor hem en ga zitten. ''Nou ik wil je vanaf begin zeggen dit was niet mijn bedoeling..''

<3