Life Is A Tattoo

chapter 4

"Συγνώμη μωρο μου... Δεν θα καταφέρω να έρθω..." Λέει ο Oliver κάπως αναστατωμενος;Μπορεί... Του κλείνω το κινητό στα μούτρα...

Ηλίθιε μαλακά...

Βρίσκομαι ειδη εξω απο το μπαρ που διοργανώνει το πάρτι που θα πηγαίναμε αλλά αυτός τελικά αποφάσισε οτι δεν θα ερθει... Δεν μπορω να πω οτι θυμωσα περισσότερο ανακουφιστικα.... Βάζω το κινητό στην τσάντα μου ξεκιναω για να γυρίσω στο σπίτι μου...

Εχω στο ραφι της κουζίνας μου ενα πανέμορφο, καινούργιο μπουκάλι βότκα δωρεάν για να περάσω την νύχτα μου χωρίς να νιώθω όλο αυτον τον πόνο... Δεν θέλω να πάω εκεί μέσα και να πληρωσω ενα σκασμο λεφτά για ενα ποτήρι βότκα... Δςν μου περισσεύουν...

Τσαμπα ντύθηκα... Τουλαχιστον το ηλίθιο μπαρ δεν είναι πολύ μακρια απο το διαμέρισμα μου που αρνούμαι πεισματικά να αφήσω...

Ουτε καν την Emma δεν προλαβα να δω πριν φύγω τρέχοντας απο το καταραμένο διαμέρισμα φοβούμενη μήπως με περιμένει...

Δυο κύριες που περπατάνε απο δίπλα μου με κοιτάνε τελείως αδιάκριτα λες... Ες και βλέπουν κάποιον εξωγήινο η κάτι τέτοιο... Δεν νιώθω άσχημα για τον εαυτό μου... Εχω τα τατουάζ που θέλω και ντυνομαι όπως γαμημενα θέλω εγώ...

"Τι κανεις εσύ εδώ τέτοια ωρα;" Ρωταω με απειλητικό ύφος το αγόρι με τισ μπούκλες και τη μαύρη ζακέτα οπου στέκεται στην είσοδο της πολυκατοικιας μου...

"Χαίρομαι που σε βλέπω..." Λέει ειρωνικά και πετάει την γόπα απο το τελειωμένο τσιγάρο του... Δεν βγάζω κουβέντα ουτε καν κάνω την κινηση να βγάλω τα κλειδιά μου μέχρι να μου δώσει εξηγήσεις.... Κοντεύει τρεις τα ξημερώματα... Δεν πρεπει να βρίσκεται εδώ...

"Πως και δεν είσαι μεθυσμένη;" Ρωτάει με την ειρωνεία να διαχέεται στην φωνη ρου....Στρυφογυριζω ενοχλημένη τα ματια μου και ταβτραβαω μακρια απο αυτον τον άξεστο γάιδαρο... Προφανώς έχει ακούει τις φήμες για εμένα.... Βασικά δεν είναι φήμες το οτι γυρναω μεθυσμένη... Ουτε μυστικο οποτε....

"Η Emma δεν ήρθε σήμερα,δεν απαντάει στο κινητό της και ήρθα να δω αν είναι καλά..." Απαντάει τελικά αυτό ποτ τον Ρώτησα και ευχαριστημένη βγαζω τα κλειδιά απο την τσέπη της μαύρης ζακετας μου για να ξεκλειδωσω την είσοδο...

"Μπορείς να φύγεις τώρα...Είμαι εγώ εδώ..." Επισημαινω χωρίς να τον κοιτάω...

"Θέλω να βεβαιωθω οτι είναι καλά..." Λέει με ενα στραβό χαμόγελο στο προσωπο του...