Crush

Number one

Crush? Paghanga. Paghanga lang. Na dapat di ka nasasaktan. Kung nasasaktan ka aba Hindi na crush tawag dun. Mahal nayun.

Hi I'm Cassandra reyes. Isang hamak lang naman ako na istudyante. Na naghahanggad na sana magustuhan din ako ni crush. Araw araw ko siyang nakikita at nakakausap sa school kaklase ko kasi siya. 4 years, oo 4 years ko na siyang crush. Di ko nga alam kung crush padin to e o love na. Ewan. Oo mahal ko na ata. Magulo. At 4 years nadin akong nagpapakatanga. As in sobrang tanga na. Kapag may project, assignments at activities pinanggagawa ko siya. Na kahit nagagalit siya sakin at kahit galit siya sakin pinapagawa ko padin lahat ng pinapagawa niya ginagawa ko. Galit siya sakin sobra kasi ayaw niyang may nagkakagusto sa kanya. Ewan ko sa kanya. Gwapo siya, matangkad, maputi, chinito, medyo bad boy. Sino ba nalang Hindi magkakagusto sa kanya? Hays. Kasalanan ko bang magkagusto ako sa kanya? Hays. Gusto kong magalit sa kanya kasi ginagawa na niya akong tanga. At gusto ko din magalit sa sarili ko kasi nagpapakatanga nadin ako. Ayoko na, ayoko na siyang magustuhan kasi sobra sobra nakong nasasaktan. Hays. Hanggang isang araw sa sobrang inis niya sakin dahil daw nakatingin ko sa kanya. Sa lahat ng sinabi niya ito yung tumataktak sa akin. Ang sabi niya "Pwede ba Sandra tigilan mo na ko! Sa tingin mo magugustuhn kota kung titigan mo ko buong araw?! Hindi, Hinding hindi!" Yung araw na sinabi niya yun sakin halos gusto ko ng kainin ako ng lupa. Gusto ko ng mamatay sa kahihiyan at lalong lalo na sa sakit. Pero, kahit ganun yung sinabi niya nagpapakatanga padin ako sa kanya ewan kung bakit. At dumating yung araw na gagraduate nako ng highschool. Masaya ako. Kasi finally makakagraduate nadin alo ng highschool. After all the sacrifices, hardworks, projects, exams or etc's. ay makakapag graduate nadin ako. pero at the same time nalulungkot ako. Kasi hindi ko alam kung makikita ko p ba siya or what. Kasi we're not that close para malman ko kung san siya mg aarala. Remember? He hted me so much. But despite all of that I still admire him. And when the cermony ends. nb we can now officially say that we're now graduates. and guess what I'm the vlidictorian. And im really happy see my parents are proud becaise of me. Ngayon i see him with his family. Gustong gusto ko siyang lapitan. I want to congratulate him. But im scared. because what if he'll just ignore me? There's so much what ifs in my head. Kaya eto ako ngayon, pinapanood nalang siyang maging masaya mula sa malayo. I will miss him so damn much. Sana makita ko pa siya next school year. Masyado nkong madrama. Di ko na nga namalayan na kanina pa pala ako tinatawag nila mama kasi kakain kami sa labas. Just a simple celebration. Masyado kasi akong naging preoccupied. Kung ano anong negative yung iniisip ko. Hanggang sa ayun makpunta na kami sa favorite nmin kainan. Isang karinderya malapit samin. Laking gulat ko sa kalagitnaan ng aming masayang kainian. Nakita kong ppalapit dito siya at ang kanyang pamilya. Dito din sila kkain.
Nang nagkatinginan kami. Laking gulat ko at ngumiti siya sakin. Kaya ngumiti nadin ako.

Malapit na kaming matapos at paalis na kami. Bago kami makaalis ay bigla niya kong tinawag at nilapitan niya ako. Tsaka siya may inabot na isang maliit na box sakin tsaka niya ko kinongratulate nagulat ako sa ginawa niya. kinagabihan ay binuksan ko yung box na binigay niya at mas lalo kong kinagulat ay may isang singsing (diamond ring) sa loob ng box at may isang maliit na papel dun nakalagay. 'Gusto kong malaman mo na i also liked you alot. Sorry sa mga pagsusungit na ginawa ko. Hope to see you soon. Hope you'll like it. Happy graduation!' Naiyak nalang ako sa sobrang saya at sa sobrng gulat hindi ako makapaniwala na yung crush ko ay crush din pala ako pano iti nangyare?! Kinurot ko yung sarili ko. At totoo nga to! Di ako nananaginip grabeeeee!

At ngayon naman ay 2 years and 3 months na kami. Hindi ko inakala na yung dating crush ko ay boyfriend ko na. Kaya sa mga umaasa diyan at aasa pa. Push lang ng push mga bes. Kaya yan tiwala lang. Pero kung alam niyong wala talagang pag asa. Sad to say pero kailangan mo ng mag move on at maghanap ng iba. Kasi madami pang iba diyan at mas may deserve pa ng pagmamahal mo. Kaya yan. HAHAHAHA. Basta ako masaya ako, sobra.😍💖💖