Hindi ko alam pero umiiyak ang puso ko parang pinapatay ng paulit ulit ..matapos ang paguusap namin ..lagi nlang kaming magkasama ..hindi ko masabi pero bumAbalik ang alaala nya sa tuwing nakikita ko ang babaeng yun magkapariho sla sa mukha sa paggalaw pero magkaiba sila sa ugali ..
At dapat kong ilagay sa pusot isip ko na matagal ng patay ang asawa ko at kahit kailan hindi ko na sya ipagpapalit .
Katulad ngayon gusto ko syang yakapin pero may pumipigil saakin mag kaiba ang aura nila si Nikatalia kasi pagtinignan mo na malambing at malamlam ang kanyang mata pero ang babae to mas malamig pa sa yelo kung makatingin sa iba at mas lalo na sa akin ..
"Melann hon..it seems that its really to late siguro masmabuting umuwi na tayo ..?"
"Yah its ok hon lets go?
Mr.Skimbarg you must go home its really to late."
"Its ok ..you two must be."
.
Tyaka sla umalis .napahawak nlang ako sa ulo ko hindi to maaari Si Nikatalia ang mahal ko.Hindi maaari ang sinasabi ng puso ko ..mali to..
Nakuha ang atensyon ko ng bumukas ang pinto at iniluwa nito si Audrey ..Yes si Audrey magkaibigan na kami past is past just forget it..
" Forget it? Ka dyan hindi mo nga napatawad ang asawa mo noon ng ipinagpalit ka sa iba pero sa katunayan para naman pala sayo.."
"Frances ? "
"Uoh bakit ganyan ang mukha mo ?"
"Papaano mo nakilala si Paulrich? At bakit nandito sya at bakit si Nikatalia ang nakita ko kanina sabihin mo na mali lang ang nakita ko?!!!"
"Totoo yun but your wrong hindi si Nikatalia yun ..its Melann Velasque Mr.Velasquez wife... What?!! No! It cant be happen!"
"Why? "
"Im sorry for i didn't tell you , Paulrich is my husband.and the way you talk to me about them it seems that Paulrich have a plan to revenge to us.."
BINABASA MO ANG
Pain Inside (Series#1) Revised
Short StoryIlang taon ang kailangan bilangin para mapatunayan na nag sisi na ang isang tao na kaya na nyang magbago para sa taong ang tingin sa kanya ay isang basura na kailangang itapon ..hanggang kailan sya magtitiis ,mag papakatanga para sa hinihingi nyang...
