Nahihirapan na akong huminga sa kakaiyak...Diyos ko parang awa mo na buhayin mo sya ibalik mo na sya mgayon na alam ko na ang lahat kukunin nyo na po sya ..pls .parang awa mo na minsan lang ako humuling sayo kaya sana pagbigyan mo ako .
.naka luhod ako dto sa chapel ..
Kung mawawala po sya ..mas mabuting kunin nyo narin ako...Narators pov.
Sa kabilang banda ..may naririnig na iyak si Frances pero hindi nya makita kung saan ..lakad lang syang lakad sa kawalan na puro puti ang nakikita nya ..sa subrang paglalakad may nakita syang napalaking gate na purong ginto
"Napaawang ang bibig niya ..
FRANces handa kana bang pumasok at manatili rito ..?"
"Who are you? "
"San.Pedro at your service."
.
Ha kahit si San Pedro na papa english.."Bakit nandito ako? Anong ginagawa ko dito.."
Huhuhuuu...
"Sino yung umiiyak?"
"Tignan mo ang nsa likod mo ."
.
Napatingin naman si Frances sa likod nya doon nya ang isang babae nankaluhod at basang basa ng luha ang mukha..
"Nikatalia...""Tama.! bibigyan kta ng dalawang minuto para mag isip makakabalik ka sa lupa o manatili dito sa kaharian ng
Panginoon?""Gusto ko dito pero mahal ko si Nikatalia lahat nlang tumututol sa relasyon namin gusto ko nmang itama ang mga mali ko kaya nakikiusap ako sayo ibalik mo ako pls...
Gusto ko sa pagbalik at paggising hinding hindi ko na sya pakakawalan pa.."
"Kung ganun maglakbay kna upang makabalik kna sa minamahal mo..Bilisan mo dahil pag nahuli ka hindi kana mabubuhay pa."Nikatalia's pov
Bumalik na ako sa labas ng operating room nag babasakaling may himla na mangyari .
Pero nabgla ako ng nagkakagulo ang mga doctors at nurses sa loob operating room ..
"Clear..""123..clear"
"123.."
"Clear..""Last "
"123 .."Clear ...
Napahawak ako sa upuan ..hindi hindi pls..maawa ka ..pls huwag nyo syang kunin pls..
Lumabas na ang doctor kasama ang mga nurse..
"Im really sorry but we do our best to save him but we cant...mauna kmi..mga ilng minuto dadalhin na ang bangkay aa murgue.."At tyaka sla umalis..pumasok ako sa loob napahawak ako sa dibdib ko naninikip na ..parang hindi ako makahinga ..hinawakan ko ang puting tela pababa ..
Napaupo nlng ako sa sahig at humagulgol .."Frances parang awa mo na ..huwag mo akong iwan..pls.."
Hinawakan ko ang mukha nya
"dito nlng ba talaga ?bakit ikaw pa .mahal na mahal kita ..pls...maawa ka minsan na tayong nagkahiwalay wla na bang isasakit ang nararamdaman ko ngayon..?"
.".Maam pls .excuse po dadalhin na po namin ang bangkay sa murgue.."
"No pls..give me another minute just pls..."
"Im sorry po pero hindi po pwedi.."
.
Hinawakan ako ng kasamahan nya ..nagpupumiglas ako
"Pls.wag muna ."..pero hindi sla nakinig tinulak na nla ang sretcher at tinakluban uli ang mukha ni Frances ...
"Frances pls. Huwag mo akong iwan.."Mama naptingin naman ako dun sa batang babae na niyuyogyog ang binti ko kasi ang liit nya ..hangang tuhod ko lang sya.
"Ano yun ??"
"bakit ka umiiyak mama?"pinunasan ko ang luha ko pinantay ko ang upo ko sa kanya .
".mama huwag ka ng umiyak ang ganda mo panaman alam mo mama huwag kang mawalan ng pananalig sa kanya lagi syang nandyan para ngumiti at maging masaya."
.nakangiti nyang sabi
"Bakit mama ?""Basta po mama nlang po ang tawag ko sa inyo ha?"
"O sige"
"Anong pangalan mo..."
"Wla po akong pangalan.."
"Haha..pwedi bayun..? Eh nasaan ang parents mo?"
Iniba nya ang usapan
"Ang ganda nyo po pla pag nakatawa "
"Salamat ha..""Kung wla kang pangalan edi ako na ang mag papangalan sayo". " talaga po.? "
"Oo Hmmm..Andrea ."
"Talaga po ? maraming salamat po at sa wakas may pangalan na ako..nakangiti nyang turan
Babalik po sya pangako ko po sa inyo babalik sya at magiging masaya na tayo"Hindi ko talaga maimtindihan ang sinasabi ng batang to anggulo....
"Ma'am???"Napatingin naman ako dun sa nagsalita sa likod ko..
"Yes ..????""Sino po ang kausap nyo ??"
"Ahh si Andrea"
. "Ha saan po??"
"Ito sya o.."
Pero pagtingin ko dun sa pwesto ni Andrea ay wla na sya...
"Ma'am kaya po ako lumapit sa inyo para tanungin kayo kung sino ang kinalausap mo kasi nag sasalita lang kayo sa hangin.."
Kinilabutan ako sa narinig ko ..sa hangin pero si Andrea ang kausap ko .
"Maam totoo po ang sinabi ko sa iyo.halika na po kayo baka hallosination nyo lang po yun.."
Hinawakan nya ang likod ko at naglakad na kami..nahagip namam ng mata ko ang nasa sulok may kumakaway na bata at si Andrea yun ...nakangiti sya sa akin..
Ngumiti din ako sa kanya..
Alam ko kung ano ang nakikita ko at yun ay ligaw na kaluluwa ..ng isang bata..
BINABASA MO ANG
Pain Inside (Series#1) Revised
Short StoryIlang taon ang kailangan bilangin para mapatunayan na nag sisi na ang isang tao na kaya na nyang magbago para sa taong ang tingin sa kanya ay isang basura na kailangang itapon ..hanggang kailan sya magtitiis ,mag papakatanga para sa hinihingi nyang...