Chapter 4
Joan's POV
"Sino ka?"
bago pa ako makasagot ay nilapitan ako ng isang bumbero
"Miss. Mabuti at nailigtas mo ang bata kung hindi, baka ma suffocate siya sa loob."
Napanganga ako nang wala sa oras
"Kuya.. na-nakikita mo ako?"
At saka....niligtas?....
O______O
Oo nga no! Nahawakan ko yung bata! Binuhat ko siya!!
Tinignan ako ng parang nawe weirdo han nung bumbero
"miss, okay ka lang? Syempre, nakikita kita. 20-20 pa ang grado ng mata ko. Very healthy."
Hinawakan ko ang sarili ko,
"Waaaah!! Totoo nga! HALA!!"
This time, yung lalaki naman ang tumingin sa akin na parang na we weirdo han kaya naman napatigil ako
"H-huh?"
"Sino ka? Anong ginagawa mo sa bahay? Paano ka nakapasok doon? Paano mo nailigtas ang kapatid ko. Tapos yung apoy----"
"Wait. Wait... kung naguguluhan ka, pwes naguguluhan din ako... " pamumutol ko sa sangdamakmak na tanong niya
Asan na ba ang Elle na iyon?!
Nag lakad lakad ako palayo sa nasusunog na bahay
"Elle? Asan ka!"
"Huy Elle!"
"Sinong Elle?"
"Ay palaka!" Sumunod pala 'tong lalaki sa akin.
Maya maya, biglang may nag poof sa harapan ko, si Elle. Napamura naman sa gulat yung lalaki.
"What the fvck. Are you fvckin' kidding me?! NAnanaginip lang ba ako?! Ugh!! Totoo kaba?!" Hysterical na sabi nung lalaki
Biglag ngumiti at pinagaspas ang pakpak ni Elle
"Yes! 100.1 percent made in Chi---este.. HEAVEN!!"
Hindi ko na lang siya pinansin.
Tinitigan ko si Elle ng mabuti.
"Care to explain that unbelievable scenario awhile ago??"
Ngumiting aso si Elle.. umupo siya sa damuhan
"Well..." tinignan niya muna yung lalaki na nasa likod ko na kasalukuyang naka tulala.
"Ngayong araw, mag sisimula ang mission mo."
"Teka nga.. at saka, bakit ako naging tao?! I mean... naging visible?! Nakakahawak?! At saka, akala ko ba, pag binasag ko ang itlog o yung necklace na yun, goodbye na ako?"
"Hmm.. let's say gumawa lang ako ng white lies.."
"Akala ko ba angel ka? Bawal mag sinungaling ? "
=___=
"Syempre! Kailangan ko rin no! Nakapag pangumpisal naman na ako. Hindi ko naman ginusto iyon. Sinabi ko lang iyon para subukan ka kung deserve mo talaga ang chance. Sa mga panahong iyon, hindi mo inintindi kung ano man ang mangyayari sayo. Niligtas mo ang isang tao."
Tumingin siya sa lalaki
"Ikaw naman, wag masyadong mag react. Mag e explain pa ako okay? Joan at Kai, kayo ang mag kasama sa mission."
"HA?!" parehas naming bulalas
"Joan, kailangan mong makihalubilo ulit katulad ng mga ginagawa ng mga normal na tao hanggang sa maalala mo na ang nakaraan mo. Tutulungan ka ni Kai. Basta, after 100 days, babalik ako."
"Bakit naman ako na sama diyan?!"
"Kasi Kai--- ano ba yan.! Muntik ko na tuloy masabi! 100 days lang naman. Pag natapos niyo na, happily ever after na. At Kai, malalaman mo na rin kung sino ang pumatay sa mama mo"
"P-paano mo nalaman ang tungkol sa mama ko?"
"Angel nga ako diba?"
Napatingin ako sa lalaki. Mama? Anong nangyari sa mama niya?
Kaya ba kami ang nagkaroon ng mission para tulungan ang isat isa? Pareho din kami ng benefits.
"Basta basta! See you n the next 100 Days!! Adios!" Sabi ni Elle at nag laho na siya sa ere
Napatingin ako kay 'Kai'
"Teka. Mag pahinga muna tayo okay? Masyadong na drain ang utak ko sa mga nalaman at narinig ko!"
*poof*
Sabay ulit kaming nagulat ni Kai dahil lumitaw na naman si Elle out of nowhere
"Nakalimutan kong sabihin, after ng mission, lahat ng mga memories niyo, mawawala. Bye!"
*poof*
"Ano daw?" Tanong ni Kai
"Ewan? Ni rebond din yata utak ko"
Sabay kaming napabuntong hininga.
"Kai.."
"Oh?"
"Tutulungan mo ako diba?"
Tinignan niya ako saglit tapos iniwas ang tingin niya sa akin
"PAg iisipan ko----"
"Niligtas ko ang kapatid mo!!! MAkonsensya ka naman uy! Gusto ko nang makita agad ang heaven para peaceful na ako! At saka...... ayaw mo bang masulusyonan ang issue sa mama mo?"
Tinignan niya lang ako saglit pagkatapos nun, umalis na siya.
Aba't---!
"Huy Kaaaaaaai!!"
*sigh*
Nakakainis naman. Pwede bang mag solve na lang ako ng proving identities?
Napakamot ako sa batok ko----
"Teka." Hinawakan ko yung....
"Bakit bumalik yung kuwintas?" nag kibit balikat na lang ako pagkatapos ay sinundan si Kai
.
