Chapter Eleven

429 18 2
                                    

Lottie Tomlinson pov

Ik geef Harry nog een knuffel. "Ik hoop dat ik je snel nog eens zie" zeg ik. Harry knikt. "Hoop ik ook". Ik glimlach en loop het café uit. Ik loop terug naar huis. "Hey Lottie, was het leuk bij Louis?" vraagt mum. Ja, ik heb het haar niet verteld. Ik weet niet waarom. "Mum, ik was niet bij Louis, ik was bij Harry" zeg ik na een diepe adem gehaald te hebben. "Hoezo?" vraagt mum. "Harry wou me iets vertellen" zeg ik. "Wat dan?" vraagt ze een beetje bezorgd. Ik vertel haar het hele verhaal.

"Lottie, meen je dit?" vraagt mum daarna serieus. "Ja, natuurlijk. Iedereen weet dat Harry niet kan liegen. En helemaal niet tegen Louis" zeg ik. "Inderdaad.. Maar wat kunnen we doen?" vraagt ze. "Harry gaat Michael vandaag confronteren en dan gaat hij me iets laten weten" leg ik uit. Ze knikt.

Ik zit al een paar uur op mijn kamer als ik een bericht krijg:

From: Harry
~Zorg voor Lou en zorg dat hij het weet x~

To: Harry
~Hoezo? X~

From: Harry
~Doe het nu maar x~

"Mum! Mum!" roep ik. Even later komt ze hijgend mijn kamer in. "Lottie?" vraagt ze bezorgd. Ik laat haar het bericht zien. Ze wordt bleek. "We moeten doen wat Harry zegt en hem gaan waarschuwen. Maar eerst gaan we langs bij Harry. Om te kijken of alles okay is" zegt ze. Ik knik.

"Hey, wat gaan jullie doen?" vraagt Fizzy. "Naar Harry" antwoord ik. Mum stoot me aan. Shit... "Mag ik mee?" vraagt ze smekend. Ik kijk naar mum. Ze knikt zuchtend. "Ja, maar zeg niks tot Lottie en ik je een teken geven dat je iets mag zeggen" zegt ze. Ze knikt fronsend.

"Waar gaan jullie naar toe?" vraagt Phoebe die opeens opduikt. Fizzy wilt iets zeggen maar ik ben haar voor. "Naar de winkel". Phoebe knikt en loopt terug naar Daisy. Met z'n drieën lopen we de deur uit.

Harry Styles pov (voor het bericht)

Ik draai het nummer van dat me een tijdje geleden had gebeld. Dat van Michael.

"Ja?" hoor ik hem zeggen.

"Kom over 5 minuten naar het park" zeg ik en hang op.

Ik pak mijn jas en loop naar het park.

"Michael?" vraag ik als ik naar hem toe loop. "Aha, Harry" grijnst hij. "Ik weet alles van je" zeg ik direct. "Wat bedoel je?" vraagt hij. "Ik weet alles wat je in Jades café hebt gezegd tegen Calum" verduidelijk ik. Hij wordt bleek maar grijnst daarna. "Wat wil je zeggen?" vraagt hij. Ik houd mijn mond. "Louis luistert toch niet naar je" vervolgt hij. "Waarom wil je dat ik wegblijf van Louis?" vraag ik daarna. "Omdat hij nog van mij mij is" zegt hij. "Je wilt hem toch dumpen" zeg ik. "En dan? Hij verdient geen andere liefde. Jij trouwens ook niet" zegt hij. Waar is de logica? "Blijf weg bij hem. Als je bij hem durft komen, dan zal je wensen dat je het nooit hebt gedaan" zegt hij en met dat geeft hij me een slag in mijn buik en op mijn gezicht. Ik val om, recht op mijn rug. Hij loopt lachend weg. Ik blijf liggen. Man, wat doet dit pijn. Ik voel een traan langs mijn wang lopen. Ik sta voorzichtig op en strompel naar huis.

Als ik thuis ben, stuur ik een bericht naar Lottie. Ze antwoordt verward maar ik zeg niks. Ik ga op de zetel liggen en adem diep in en uit.

Even later gaat de bel. Ik sta voorzichtig op en loop naar de deur. Ik open hem en zie Jay, Fizzy en Lottie staan. "Harry! Is alles goed?" vraagt Lottie. Ze geeft me een knuffel en drukt me dicht en ik krijg steken in mijn rug en buik. "Auw.." kreun ik. Lottie laat me snel los en kijkt me bezorgd aan. "Harry, wat is er gebeurd?" fluistert ze. Ik ontwijk haar blik en kijk naar Jay en Fizzy. Jay kijkt me ook bezorgd aan. Aan Fizzy's blik kan ik zien dat ze snapt waarover dit gaat maar ik zie wel dat ze bezorgd is om me. Lottie ondersteunt me en ze leidt me naar de zetel. Jay en Fizzy volgen haar.

"Harry? Zou je ons kunnen uitleggen wat er is gebeurd?" vraagt Jay langzaam. "Dus, ik was in het park bij Michael. Het kwam erop neer dat hij zei dat ik weg moest blijven van Louis of anders ging ik wensen dat ik was weggebleven van hem. En toen sloeg hij me in mijn buik en op mijn gezicht. Ik viel recht op mijn rug" vertel ik. Lottie, Fizzy en Jay schrikken. "En bij hem is Lou, we moeten hem weghalen!" zegt Jay. Ik knik. "Mijn arme Lou", ze begint zachtjes te snikken. Ik probeer tot bij haar te geraken. "Jay, we halen hem weg bij hem. Rustig" sus ik. Ze knikt. Lottie, ik en Fizzy geven haar een knuffel en zo blijven we een tijdje zitten. En het voelt goed. Om te weten dat er een paar mensen er ook van weten en me willen helpen.

[Hi! Eerst even dit ILCV en daarna vote please?]

I Wanna Save Your Heart {Larry Stylinson}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu