Δεν ξέρω πως να το περιγράψω είναι παράξενο. Μαζί σου νιώθω γεμάτο άτομο, θέλω να πηγαίνω όπου πας και εσύ, θέλω να περνάω τον χρόνο μαζί σου θέλω να σε κάνω χαρούμενο άνθρωπο, θέλω να είμαι μαζί σου στα δύσκολα και στα καλά να σε κάνω να προσπερνάς το κάθε στάδιο της ζωής σου όπως εσύ θες. Για εσένα δεν έχω λόγο. Είναι αυτό το συναίσθημα της αγνής αγάπης όπως έχει η μητέρα στο παιδί της, η κάθε ατέλεια που σου καταστρέφει την ψυχολογία και το κάθε λάθος που έχεις κάνει και σε έχει φέρει σε αυτές τις καταστάσεις - μονόδρομους με κάνουν να ερωτεύομαι τον " άνθρωπο " μέσα σου όλο και περισσότερο. Θέλω να κάθομαι σε μια μεριά ολομόναχος και να σε κοιτάζω, να σε βλέπω στις χειρότερές σου φάσεις, να σε βλέπω όταν κάνεις απολύτως τίποτα, μου αρκεί να σε βλέπω να ανασαίνεις ρυθμικά και να ανοιγοκλείνεις τα βλέφαρά σου. Το άκουσμα του ονόματος σου μου προκαλεί χαρά, οτιδήποτε έχει μέσα εσένα με κάνει να νιώθω χαρά. Το κάθε τραγούδι που συνδέω με το πρόσωπό σου και την φωνή σου με ανατριχιάζει. Μου είναι δύσκολο να περιγράψω πως νιώθω μαζί σου, σε αγαπώ σαν να είσαι αίμα μου, πράγμα που δεν θα με κάνει ποτέ να μπορέσω να σε δω αλλιώς, να φιλήσω αυτά τα χείλη με πάθος και έρωτα, θα ήθελα να φιλήσω αυτά τα χείλη όπως κάνουν οι γονείς με τα παιδιά τους όταν βρίσκονται σε μικρή ηλικία. Θα ήθελα να είμαστε όλη την ζωή μαζί με την αγάπη να μας ενώνει, την λευκή αγάπη, την τυφλή αγάπη, την αγάπη της ζωής. Δεν θέλω να έχουμε ερωτική επαφή θέλω να είμαστε ζευγάρι και να συμπεριφερόμαστε σαν αδέρφια. Θέλω να σε βλέπω κάθε μέρα να μεγαλώνεις και να ανακαλύπτω την κάθε μαυρίλα σου, στα μάτια του κόσμου, θέλω να σε μάθω καλύτερα από τον εαυτό σου, να σε ζήσω μέχρι το τέλος.
Καμένα όνειρα δίχως ελπίδα , πεταμένες σαΐτες που έχουν πεταχτεί από την οροφή ενός ουρανοξύστη και έχουν καταλήξει στην άσφαλτο πατημένες από αμάξια και μηχανές. Σαΐτες προορισμένες για τον πάτο, σαΐτες γεμάτες φαντασία και άδειες από ρεαλισμό.
" 'Αραγε γιατί να ζήσω ; Γιατί να ζω ; Αφού το ξέρω η σαΐτα μου δεν θα καταλήξει ποτέ στο ρολόι της πόλης, στον απέναντι ουρανοξύστη ή στο μαγαζί με τα λουλούδια.. η μάλλον όχι δεν θέλω να της δώσω επιλογές, ένα πράγμα ζητώ... ένα αδύνατο πράγμα... τότε γιατί το ζητάω; Αφού δεν γίνεται, αφού είναι αδύνατο, γιατί να δίνω στον εαυτό μου ελπίδες για το τίποτα, γιατί να βλέπω ζωή σε κάτι πεθαμένο, να ζήσω την ζωή μου μέσα σε ένα σύννεφο; Τα όνειρα δεν έχουν πεθάνει, είναι πεθαμένα, ναι δεν έγραψα λάθος λέξη είναι πεθαμένα και ήταν ήδη πεθαμένα από την στιγμή της γέννησής τους. 'Ο,τι αγαπάω με σκοτώνει , λάθος , αυτό που αγαπάω με σκοτώνει, αυτό το αναντικατάστατο νόημα της ζωής μου "
YOU ARE READING
Η καμένη σαΐτα
Romance'Αραγε υπάρχει αγάπη συνύπαρξης ανάμεσα σε ένα φαινομενικό ζευγάρι χωρίς έρωτα, υπάρχει όνειρο δίχως ελπίδα, υπάρχει ζωή δίχως νόημα; Η ζωή και το καμένο όνειρο ενός ανήλικου ανθρώπου για την μοναδική αγνή αγάπη που έχει σχεδιάσει την σαΐτα του με...